Catullo e Lesbia/Traduzione/Parte terza. Riconciliazione/22. Ad Alfeno - XXX Ad Alphenum

../21. - LX

../23. A Rufo - LXXVII Ad Rufum IncludiIntestazione 13 febbraio 2016 75% Da definire

Parte terza. Riconciliazione - 21. - LX Parte terza. Riconciliazione - 23. A Rufo - LXXVII Ad Rufum
[p. 212 modifica]

[XXX]

AD ALPHENUM.


Alphene immemor atque unanimis false sodalibus,
2Iam te nil miseret, dure, tui dulcis amiculus:

Iam me prodere, jam non dubitas fallere, perfide?
4Nec facta impia fallacum hominum cælicolis placent:

Quæ tu negligis, ac me miserum deseris in malis.
6Eheu! quid faciant dehinc homines, quoive habeant fidem?

Certe tute iubebas animam tradere, inique, me
8Inducens in amorem, quasi tuta omnia mi forent.

Idem nunc retrahis te, ac tua dicta omnia factaque
10Ventos inrita ferre, et nebulas äerias sinis.


Si tu oblitus es, at Dii meminerunt, meminit Fides,
12Quæ, te ut poeniteat, postmodo facti, faciet tui.




[p. 213 modifica]

22.

AD ALFENO.


O Alfeno, o falso, o immemore
     Di fidi amici, o duro cor, nè alcuna
     Senti pietà del tuo diletto amico?
     Cosi mi manchi, o perfido,
5     E m’abbandoni ne la rea fortuna?

Credi: le false ed empie
     Opre mortali hanno ogni Dio nemico.
     E tu no’l curi? e in preda ad ogni affanno
     Mi lasci? Or quinci agli uomini
10     Che far più resta? ed a cui fede avranno?

Tu m’affidavi a credere
     L’alma inesperta, e qual se certa e piana
     Fosse la via, m’hai ne la rete indotto.
     Perfido! ed ora il cauto
15     Passo ritraggi, e come nebbia vana

Soffri ch’a’ venti fuggano
     Le tue promesse, e il mio sperar sia rotto.
     Ma vanne; oblia, se puoi: la Fé’, gli Dei
     Ricorderanno, e vindice
20     Rimorso ti daran dei fatti rei!