Egloga (Stampa)
 |
Questo testo è stato riletto e controllato. | |
Questo testo fa parte della raccolta Rime dell'avvocato Gio. Batt. Felice Zappi e di Faustina Maratti sua consorte
egloga
CLAUDII NICOLAI STAMPA
DICATA
FRANCISCO CAVONI.
CORYDON, DAMON, MELIBOEUS.
CORYDON.
Cur Damon tam moestus abis? Meliboee capellas
Quis servat? nullo pecudes Custode relinquis?
Vos picea frontem impliciti, moestaque cupressu
Arcadiae fines et laeta mapalia luctu
Impletis querulo: quae tristis causa? quis auctor
Funereum celebrare diem vos impulit? Ille
Ille lupus forsan nostri insidiator ovilis,
Externa qui nocte mihi tot tantaque movit
Funera, et heu rabido laceravit dente bidentem,
Vestra quoque invasit confinia, et ore cruento
Compulit armentum? Vos bacchanalia noctis
Sub tenebras differre iuvat, multoque repletum
Baccho ferre caput; nunc irrepuisse furentem
Septa lupum piget, et vanis clangoribus auras
Rumpitis.
DAMON.
Haud tantum possent haec ferre dolorem.
Alta sedent imo sub pectore vulnera: nec Te
Cura premit? lugent flores, et flumina lugent,
Et nemora, et rupes, et quidquid durius extat:
Tu nostras Corydon insultas voce querelas?
CORYDON.
Nescio Pastores quae tanti copia luctus
Ingruat; ignoti liceat primordia fletus
Audire, et lacrymis socium me iungere vestris.
MELIBOEUS.
Tyrsis Leucasius (moeror praecordia rumpit),
Leucasius Thyrsis, quo non praestantior alter
Ludere sylvestri calamo, et sociare canendo
Otia Pastorum, crudeli morte peremptus
Occubuit.
CORYDON.
Thyrsis superis concessit ab oris?
Thyrsis? nec tanti nostras pervenit ad aures
Exitii rumor? Thyrsis iam funere iacerbo
Deseruit vitae lumen? Crudelia fata!
Crudelis Lachesis, crudelior omnibus heu Mors!
DAMON.
Antiqua en fagus dilectas explicat umbras.
Hic inter, corilos viridi sedeamus in erba,
Thyrsidis et laudes, si quid concedet agreste
Ingenium, summo dignum Pastore canamus.
MELIBOEUS.
Incipe tu Corydon, tenuis modulamine avenae
Te sequar: idem etiam facies, ego cum mea solvam
Carmina: nostrorum, Thyrsis, sit meta laborum.
CORYDON.
Qualiter Æois cum Sol festinat ab undis,
Ridet humus, rident redivivis floribus Horti:
Occiduas pronus sed dum festinat ad undas,
Languet humus, languent depressis floribus Horti:
Sic dum, Thyrsi, tuae fulsit lux alma iuventae
Ridebant Nymphae, pecudes, pecudumque Magistri;
Sed dum aeterna tuam involvit caligo iuventam,
En lugent Nymphae, et pecudes, pecudumq. Magistri.
MELIBOEUS.
Qualiter umbrosis dum vernat frondibus arbor,
Avia tunc avibus reboant virgulta canoris:
Pondere brumali sed dum confunditur arbor,
Horrida non avibus reboant virgulta canoris:
Sic dum, Thyrsi, tuos placidum ver protulit annos
Omnes urgebat Pastores cura canendi;
Sed fatale tuos frigus dum comprimit annos,
Non ullos urget Pastores cura canendi.
DAMON.
Qualiter aestivas dum laurus protegit umbras,
Multi illam Satyri, multae coluere Napaeae;
Pallida sed sicco dum laurus cadet in agro,
Nulli illam Satyri, nulli coluere Napaeae:
Sic dum, Thyrsi, tuae laurus frondebat avenae,
Ridentes lucos, ridentia rura colebam:
Sed dum celsa tuae laurus siccatur avenae,
Squallentes lucos, squallentia rura relinquam.
CORYDON.
Qua levibus tophis sinuosum contrahit arcum
Alphaei lustrum, viridi de cespite surget
Feralis tumulus: calathis date lilia plenis.
Pallentes spargam violas, luteosque hyacinthos,
Et super imponam tumulo solemnia verba:
Hic iacet ille ovium Custos notissimus, hic est
Ille decus nemorum, Pastorum gloria Thyrsis.
MELIBOEUS.
Qua stat Sylvani procera cum fronte Cupressus,
Hic inter flores, et puri litora rivi
Ara mihi assurget; validi date munera Bacchi.
Circum plena novo fundam carchesia lacte,
Castaneasque, nuces, et pocula pinguis olivi,
Et duro incidam Cyparissi in cortice carmen:
Surgite, Pastores, Aram redimite Chorimbis,
Funereos lustrate focos: haec dona quotannis
Ferte sacris hilares, poscit nam talia Thyrsis.
DAMON.
Mollia qua mitis diffundit gramina vallis,
Indicam Arcadias festum solemne per oras.
Hic mea Cloris humum fragranti germine sparget;
Hic retinet modulos Evergius Andaniates,
Doctus et ipse levi calamos inflare labello,
Doctior aere tubae Latias memorare per urbes
Grandia facta Ducum: cui si non Mantua caedit,
Proximus huic tamen Ascreos invadit honores.
Hos pariter Lycidas incidit in Illice versus:
Thyrsis Leucasius crudeli en morte peremptus.
Heu lacryment Musae, lacrymet Cyrrhaeus Apollo:
Dumque Ilex crescet, crescent quoque carmina nostra,
Thyrsidis et laudes, atque eius gloria crescet.