Stóries e chiánties ladines/VII
 |
Questo testo è da formattare. | |
| ◄ | VI | VIII | ► |
VII. N Salu̇t a Pu̇z.
I ves salu̇dĕ, mi bī crëp dĕ Pu̇z dër altʼ!
I ves salu̇dĕ du̇tes, gran pizades,
Plu̇ dërtes kĕ bī chiampanís, spizes scèc tlalt’!
N salu̇t chi ad òs, fezu̇res dlonc sërades!
N salu̇t a ti, mi gran bél plan del bèl Chiampëi!
Mil diolans, oh bèl léc, per la ligrëza,
Renovada vignʼ òta, kʼ i podṓ tʼ odëi
E fa dĕ bèles òres con sveltëza!
A ti, oh bèla fontana, mil ringraziamëntʼ!
Mil diolans dĕ tu̇a gran scinconda dʼ èga,
Kĕ resorí i stanc’ féž du̇t līgri e du̇t contëntʼ,
Miu̇ dĕ zu̇ker kĕ cól dër golu̇s dlèga.
Ëles sĕ nʼ è les òres, pasades gonót
Dlongia té sůn kël bèl banc o sů l’ érba;
Col stlóp vagān datrai per l bèl rendení n bót,
Mai per copé chiamůrč da na gran bérba.
I tĕ salůdĕ, bèl Cól da La Soné dit!
Dër gian dĕ keš inòm la gáoža aldissi.
Perchi as trés e trés lʼ oedl vérs Crespëna fit?
Šĕ tʼ as val pósta, gian tĕ socodissi.
Chi a ti n salůt, n salůt dër bèl, dĕ mil cói l ré!
I tĕ salůdĕ, Cól dĕ Montigèla!
Òtes bëgn plů dĕ cënt sůn tó bèl chiè ái pesté,
Sůn té vignʼ òta mʼ ai paré ía la orèla.
A dër půchia fadia das tů n dër bèl paiamënt;
Tó cụr déores, cól ric, a la gran sciënza;
Lʼ oedl, dʼ odëi la natůra coriůs, důt contënt
Vèga iló del bon Dī la gran prešënza.
N salůt a ti, Rokëta, la val dĕ les valz!
Vérgin ès tů, dĕ bèles flụs corida,
Vérgin tra vèdli griš, důt vérgin zënza falz,
Per důtʼ ki kʼ iló růa ostira saorida.
N salůt a ti şëgn, bèla Piza dĕ la mont!
A ti kiló nʼ inkin fégi, regina;
Bèl piz, gonót da ria saíta toké ed arjont,
Dan té plëgn dĕ maësté vignůn sʼ inkina.
Dĕ té, regina, féž i snī chiamůrč mantèl;
Tů t’ ès per ëi dĕ důt refůgio la òma;
Cër té ia vai dlon saltan da bůrt tan kĕ da bèl,
Segůš sĕ vèghi iló, mai nʼ èl kĕ tòma.
Tů, oh bèla Piza, adóres dĕ Dī la maëstè,
La prụma tra les pizes indorada.
Tů la ůltima dĕ Dī potënt la santitè
Salůdes con inkin in gran parada.
Sůn té pièga con devozion l devót l jonëdl
Ed adóra del bon Dī la prešënza,
Can kĕ důt cant sdlomina, indoré da sorëdl,
Criè per nóš bëgn da la gran Providënza.
N salůt a ti, bèl léc důt brụm, plëgn dĕ secrëtʼ,
Tů, la plů bèla flụ in důta Crespëna!
Con té rajona gian e dër gonót socrët’,
Tormentá da festidĕ e da gran pëna.
N salůt a ti, dĕ důt Půz la gran bèla mont!
Mil diolans e mil grazies a ti digi;
In mèz a té ái dĕ bonʼ pensīrz la còlm arjont,
In té dĕ Dī la gran potënza līgi.
In mèz a tůs pizades e tů bī lastons
Vigni rī e bůr pensīr in mé á dé bando;
Mont plů santa kĕ mil santes amonizions,
In té nʼ á lérc chièz kʼ è dĕ contrabando!
Nʼ ůltim salůt chiamó, oh dĕ Půz la bèla mont!
Da té mësi, scèc mụt kĕ mës da si òma;
Fezůra sarál prëš tra mé e té zënza pont,
Scèc ël nʼ è pont mai nó tra Ròma e Ròma.