Ëles sĕ nʼ è les òres, pasades gonót
Dlongia té sůn kël bèl banc o sů l’ érba;
Col stlóp vagān datrai per l bèl rendení n bót,
Mai per copé chiamůrč da na gran bérba.
I tĕ salůdĕ, bèl Cól da La Soné dit!
Dër gian dĕ keš inòm la gáoža aldissi.
Perchi as trés e trés lʼ oedl vérs Crespëna fit?
Šĕ tʼ as val pósta, gian tĕ socodissi.
Chi a ti n salůt, n salůt dër bèl, dĕ mil cói l ré!
I tĕ salůdĕ, Cól dĕ Montigèla!
Òtes bëgn plů dĕ cënt sůn tó bèl chiè ái pesté,
Sůn té vignʼ òta mʼ ai paré ía la orèla.
A dër půchia fadia das tů n dër bèl paiamënt;
Tó cụr déores, cól ric, a la gran sciënza;
Lʼ oedl, dʼ odëi la natůra coriůs, důt contënt
Vèga iló del bon Dī la gran prešënza.
N salůt a ti, Rokëta, la val dĕ les valz!
Vérgin ès tů, dĕ bèles flụs corida,
Vérgin tra vèdli griš, důt vérgin zënza falz,
Per důtʼ ki kʼ iló růa ostira saorida.
N salůt a ti şëgn, bèla Piza dĕ la mont!
A ti kiló nʼ inkin fégi, regina;
Bèl piz, gonót da ria saíta toké ed arjont,
Dan té plëgn dĕ maësté vignůn sʼ inkina.
Dĕ té, regina, féž i snī chiamůrč mantèl;
Tů t’ ès per ëi dĕ důt refůgio la òma;
Cër té ia vai dlon saltan da bůrt tan kĕ da bèl,
Segůš sĕ vèghi iló, mai nʼ èl kĕ tòma.
Tů, oh bèla Piza, adóres dĕ Dī la maëstè,
La prụma tra les pizes indorada.
