Pagina:Stóries e chiánties ladines.djvu/40


32

Tů la ůltima dĕ Dī potënt la santitè
Salůdes con inkin in gran parada.

Sůn té pièga con devozion l devót l jonëdl
Ed adóra del bon Dī la prešënza,
Can kĕ důt cant sdlomina, indoré da sorëdl,
Criè per nóš bëgn da la gran Providënza.

N salůt a ti, bèl léc důt brụm, plëgn dĕ secrëtʼ,
Tů, la plů bèla flụ in důta Crespëna!
Con té rajona gian e dër gonót socrët’,
Tormentá da festidĕ e da gran pëna.

N salůt a ti, dĕ důt Půz la gran bèla mont!
Mil diolans e mil grazies a ti digi;
In mèz a té ái dĕ bonʼ pensīrz la còlm arjont,
In té dĕ Dī la gran potënza līgi.

In mèz a tůs pizades e tů bī lastons
Vigni rī e bůr pensīr in mé á dé bando;
Mont plů santa kĕ mil santes amonizions,
In té nʼ á lérc chièz kʼ è dĕ contrabando!

Nʼ ůltim salůt chiamó, oh dĕ Půz la bèla mont!
Da té mësi, scèc mụt kĕ mës da si òma;
Fezůra sarál prëš tra mé e té zënza pont,
Scèc ël nʼ è pont mai nó tra Ròma e Ròma.

VIII. L Salvan dĕ Frára.


Conté ves mësi şëgn dĕ Frara, la gran mont,
Kĕ féž confin tra l bèl Colfòsc e Gherdëna;
Gonót á iló val půr pasant la mórt arjont,
Segů nʼ èl sté dʼ i desgraziá na deşëna,
Kĕ lʼ a mesada zèdĕ a bůr gonfedamënt,
A gran nevéra, a gran tempèsta ed a bůr vënt.