Pagina:Campanella, Tommaso – Lettere, 1927 – BEIC 1776819.djvu/345: differenze tra le versioni

{{Ct|f=100%|t=2|v=1|XCIX}}

{{Ct|f=100%|v=1|{{Sc|A Luigi XIII}}}}

Supplica sia gradito come primo piccolo dono V Athrismus triumphatus

fino a quando giungeranno dall’ Italia doni maggiori che spuntati

nelle carceri napolitane avranno tutto il loro sviluppo sul libero suolo

di Francia.

In vietissimo et clementissimo Ludovico iusto XIII, Galliarum

et Navarrae regi christianissimo, primogenito ecclesiae Dei,

dextro Messiae brachio, auxilium de sancto.

Christianae fidei ecclesiaeque fideliuni tutelam perennem

christianissimo regi divinitus deinandatam esse sacri tituli seu

cognominis ratio et antiquitas seu primogenitura inter reges

ecclesiae filios et gratiae curationum charisma et pontificum

decreta et rerum eventus contestantur. ludaei enim, saraceni,

gothi, vandali, hunni, longobardi et quicunque ecclesiam Dei

vexare tentaverunt, armis christianissimi regis aut confracti aut

deleti aut fugati sunt, quemadmodum historici sub Clodoveo

et Carolo Magno eiusque successoribus factitatum memoriae

mandaverunt. Quorum te veruni haeredem, expugnata Rupella

rebellium arce caeterisque nidis impiorum — quod nemo politice

ausus fuisset nisi zelo Dei armatus, — in Italiani transiens victor

liberatorque, nuper ostendisti.

Diabolus autem propterea nihil non molitus olim ut christianissimum regnum scissuris et haeresibus debilitaretur, quo

res sua alicubi intra christianos persecutorem validum non

haberet, coegit tandem, nescio quibus dolis, Carolum V austriacum imperatorem, quamvis religiosissimum, ut protestantibus

principibus sectariis Germaniae, Galliarum conterminae, sive

catholice sive haeretice vivere velint sub Luthero haeresiarcha,

in comitiis augustanis. interim licentiam daret.