Pagina:Folengo - Maccheronee, vol 2, 1911 - BEIC 1820192.djvu/11: differenze tra le versioni

Stato della paginaStato della pagina
-
Pagine SAL 25%
+
Pagine SAL 25%
Intestazione (non inclusa):Intestazione (non inclusa):
Riga 1: Riga 1:
{{RigaIntestazione||lber decimus nonus|5}}
Corpo della pagina (da includere):Corpo della pagina (da includere):
Riga 1: Riga 1:
<poem>
<poem>
unde fadigabat mandare silentia Baldus.
cuius in introitu primo suspenditur ingens
Non satis hic ridet Boccalus, at omnis in omnem
{{r|65}}petra sepulturae, qua sic epigramma taiatur:
se Baldum ficcat, nec lassat apena fiatum,
«Molchael et Bariel, alter magus, alter astrolech,
nam timet atque tenet strictum busamen aparum.
ambo governarunt isto sua membra sepulchro».
{{r|140}}Post longas festas, alter volat ecce diavol,
Quo lecto, Centaurus ait:—Ventura catata est.
voceque cornacchiae, passutae carne picati,
Ut quid perditio haec, si non tenet urna coëllum?
sic raucus stridet:— Quid agis, Rubicane? quid istic
{{r|70}}Molchael, auditor Zoroastris, tempore Nini
te tenet impresae? num aliquod grafiabile speras?—
floruit; an spatio tam longi temporis ossa
Cui respondet:— Ita est, venias, Libicocche galante,
non sua putrescunt, et tandem facta nientum?
{{r|145}}nos hodie talem noscum portabimus almam,
Bramo videre provam.—Sic dicens, fortiter urnae
qualem non maium sibi nostra Caina tiravit.
desuper annellos brancat, pro alzare copertum.
Ecce, viden? liber est nigromantibus ille sacratus,
{{r|75}}En Moschinus adest, Baldo mandatus, et illi
qui tibi, quique mihi tantos dabat ante travaios;
porrigit altorium, donec dabanda gitatur.
an cosam nescis? de gratia, scolta pochinum.
Quo vix cascato, niger ecce diavolus exit,
{{r|150}}Quinque cavalleri fortes, quos Taula rotonda
atque super groppas Centauri balzat equinas.
nuncupat errantes, capitarunt partibus istis,
Hic illum crebro pugnadis chioccat acerbis,
et potuere dolos Pandraghae rumpere nostrae.
{{r|80}}nec scortesus eum lassat repiare fiatum.
Illa quidem stat fresca modo: ter mille picatas,
Hunc per curva tamen Moschinus cornua zaffat,
sive scoriatas pro avanzo nuda tiravit,
sed corlans testam muzzat levis ille per umbras.
{{r|155}}unde magis vellet penitus meschina brusari,
Mox revolans iterum Centauri terga flagellat,
quam sic squarzari, quam toto in corpore frangi.
atque iubet (si vult lassari) ponere librum,
{{r|85}}librum, quem tulerat nuper per forza puellae.
Perdidit en librum, quo damno se tenet esse
spazzatam penitus, quia nos portabimus illam.—
Centaurus reprobans certamen contra diablos,
Tunc Libicoccus:— Heu, squarza, Rubicane, quadernum.
illum proiectat terrae, pacemque domandat,
{{r|160}}Heu squarza, ne forte illum magus alter acattet,
quem cito daemonium nullo prohibente rapinat,
et mala sint nobis peiora prioribus ancum.
atque facit festam, velut esset laetus habere
— Non— Rubicanus ait,— liber est squarzandus adessum,
{{r|90}}scartafazzum illud, fuerat quo saepe domatus,
sed res a nobis facienda est ante galanta.
et bastonatas susceperat ante cotoras.
Omnes quippe volo baratri giurare diablos,
Obstupidant illi, tum magno corde sedentes
{{r|165}}aut si non omnes almancum trenta miores.
constituunt penitus rerum cognoscere finem.
O quantae, cernis? picturae! quaeso, pochettum
Ille super saxum levibus se balzat in alis,
has, Libicocche, vide: plus centum, plusque milanta!
{{r|95}}nulla quibus forma est, nisi quam gregnapola portat.
En Salomonis habet primum pentacula foium,
Quattuor ingentes stant alto in vertice cornae,
aspice: quam multis sunt compassata righettis,
binae coperiunt montonis instar orecchias,
{{r|170}}quadratis, punctis, numeris, centumque facendis!
binae incastrati surgunt bovis instar aguzzae.
Pingitur en primo Zoroaster persa registro,
Mostazzus canis est morlacchi, cuius ab ore
</poem>
</poem>