Poesie friulane/Morosèz e matèz/Matine di crésime
 |
Questo testo è completo. | |
Ercole Carletti - Poesie friulane (1920)
Matine di crésime
| ◄ | Morosèz e matèz - A l’òpare | Morosèz e matèz - Mi plâs di misurà, dì pur dì, ce ch'al rèste | ► |
Matine di crésime.
Chèste matine ’o sint la çinise dai muàrts
sul çhâv, e déntri ’o spàsimi. Èco: il fug e la flame
de vite ’e sòn pezzòts di màscare; e il rimuàrs
nus pése di lung tur de strade su la crame.
Oh il bòn sgobà ògni dì sènze trai flâd; oh il bòn
dàj’ sòt a la polènte, la sère, e polsà in rie
daùr dal fogolàr, sènze il sgrìf de passiòn
in tal cur; oh il durmì fìs e sclèt di fadìe!
Mi par, chèste matine, di séi libar e franc,
e un frègul mi consòli.... Epur ’o sai, ’o sai:
usgnòt, a l'òre che tu mi spiètis, il sang
mi darà un tuf, e istès di simpri... ’o tornarài.