Pagina:Carletti - Poesie friulane.djvu/129


Matine di crésime.

Chèste matine ’o sint la çinise dai muàrts
sul çhâv, e déntri ’o spàsimi. Èco: il fug e la flame
de vite ’e sòn pezzòts di màscare; e il rimuàrs
nus pése di lung tur de strade su la crame.