Vuschs internas

../18 ../20 IncludiIntestazione 23 marzo 2021 75% Da definire

18 20

Scarica in formato ePub   Crestomazia Retoromontscha VIII   di Caspar Decurtins (1907)

Questo testo fa parte della raccolta Rätoromanische chrestomathie


[p. 260 modifica]

[p. 99] Vuschs internas.

I.

La not deresa sieu pumpus
Zindel da majested;
Strasun’ün coro melodius
Dal trun d’eternited.

5 Da pleds sublims ais la chanzun
Cha l’orma sò chapir,
D’ün lod a Dieu ais il resun,
Dels asters il sospir.

[p. 261 modifica]


Ün bütsch il vent dò’ l cler ovel
10 E vò poser nel god.
Eau crod in snuoglias, volv al tschel
Mieu ögl da larmas chod.

E sainza dir e sainza pled,
Eau ur, sco soul urer,
15 L’infaunt in sia giuvn’eted,
Cur verb nun sò former.

II.

Vers l’ot vò ’l chaunt d’ la lodoletta,
Vers l’ot s’adoz’il bös-ch pompus,
Vers l’ot ho ’l sguard la flur eletta,
Als razs del aster luminus.
[p. 100] 5 Vers l’ot straglüscha l’ova clera,
In ell’as spievl’il blouv serain;
Nel ot svanescha la tschiera,
Cha d’ temporel ho greiv il sain.
Con majested vers l’ot s’eleva
10 Il sun dels sains del bel clucher.
Collina, munt, vadret e greva
Vers l’ot as vöglina adozer.
Il mort repos’in quaida fossa
E smaunch’il muond e sieu soffrir,
15 Mo quella pocha terra smossa
Ans disch: «nel ot ais tout sorrir!»
E tü, umaun, in vzand tuot quia,
Vers l’ot, in sü il sguard fixer,
Perchè lier voust l’orma tia,
20 A quaist terrain, ch’ais passaggier?
Perchè cur tuot al tschel at guida,
Voust pos e pesch aquia chatter?
Nel tschel retschercha ti’ egida
E smaunch’il muond e sieu mel fer!

III.

Nel fuonz del mer il raig del di svaniva
E glisch sco spievel eira l’elemaint;
Il mariner tschantò dasper la riva
Sulet, chantaiva melanconic chaunt.

[p. 262 modifica]


[p. 101] 5 Eau sün la fnestra, cha il mer domina,
Commoss udiva il chanter pchadus;
E sper dell’uonda blouva d’ la marina
Eau m’impissaiva, chers amihs, sün vus!

Il spiert fervent e munts e vals s-chafiva,
10 Mieu cher pajais, sas alps d’eterna naiv,
Del En la spuonda bella, sulagliva,
Ma chesa, l’üert con sia crodainta saiv.

· · · · · · · · · · ·
Ün boff del vent il mer dandet movainta

15 E l’uonda posa fracassand sper me,
Al sömmi cher la realted subaintra
E’ m chatt, pürmemma, bain dalöntsch da te!

Napoli, 1856.

IV.

«Il craunz da rösas ais s-chantó,
La bun’odur svanida!
Mieu ögl da larmas inuondò,
Leidezza ais svanida!»

5 ««Nel üert tü rösas hest darchò!
Perchè crider giuvnetta?
Nouv craunz post fer!»» «Il craunz s-chantò,
S-chantet mieu cour . . .!» ««Povretta,

[p. 102] ««Eau bain t’incleg! Il craunz s-chantò
10 Ais pain da chi ’t tradiva!»»
«Invaun duos ans eau l’he spettò,
Mo pled dal el nun gniva!»

Il craunz da rösas ais s-chantò!
E la giuvnett’ameda?
15 S’ho l’oter di, spettand l’amò,
In Dieu indurmanzeda.

V.

Tres munts a vals ün spiert chammina,
Tres plauns e god in vstieu ledus;
A sieu river la flur declina

[p. 263 modifica]


[p. 102] 5 Il bös-ch, al bös-ch ün pled suschurra
E föglia, a föglia melna vain,
La verda saiv as discolura;
E fraid d’ la terra dvaint’il sain.

Ed eau ’m dumand: perchè tuot croda,
10 Perchè tuot muora, vò svanir?
Mo ma dumand’üngün nun oda;
Nel god be sdasda greiv sospir.

E quel sospir, cha’ l god suschurra,
Ais il lamaint d’ün passò;
15 Tuot passa, moura, discolura;
Il lung inviern ais cò darchò!

[p. 103] VI.

Eir mieu intern s’accorda,
Col led ch’ais our dad our;
D’ün bain passò s’algorda
E crida, crid’il cour.

5 Il led dad our s’accorda
Con mieu intern. Ed ho
D’ ma lira ogni corda,
Lamaint pel temp passò!

Eir in mieu cour suschurra,
10 Sco aint nel god sospir
E tuot intuorn s’ins-chüra;
Las stailas vez svanir.

L’extrem accord suschurra
Nel fraid desert dad our;
15 La lira s’addolura
E crida, crid’il cour.