Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/270

260 Gian Fadri Caderas


Che crajast tü, cha l’ora bella düra
Eternamaing? O vaun ais tieu sperer!
Sorrirs e fluors hest hoz, damaun s’ins-chüra
80 Nel orizzent la stail’al sguard pür, cler!

[p. 97] Il ram as tschuncha e la föglia croda,
Tuot s’addulura e nun sest perchè?
Tieu cour ais giuven e d’amur as s-choda;
Beo est tü; o füss eir eau usché!

VI.

85 «Secha föglia tres mieu pè chalcheda,
Svolast uossa tü dandet davent?
Inua vest tü, povr’abbanduneda?»
««Stu seguir la volonted del vent!
Her il vent, il spaventus orrizzi,
90 Mieu sustegn, il bös-ch, ho atterrò;
El dal munt get giò a precipizi,
Me suletta ho cossü laschò!
Il pür ajer della bell’aurora,
Con me, povra, cò e lo giovet;
95 Sül mezdi pürmemma, gnit trid’ora
E’ l vent nordic fin coggiò ’m büttet!
Nu’ m’almaint, nun plauntsch ma disfortüna,
Rassegneda sun ad ogni sort!»»
«Sainza sruors e sainza spraunz’üngüna,
100 Meglder ais as giavüscher la mort!»


[p. 99] Vuschs internas.

I.

La not deresa sieu pumpus
Zindel da majested;
Strasun’ün coro melodius
Dal trun d’eternited.

5 Da pleds sublims ais la chanzun
Cha l’orma sò chapir,
D’ün lod a Dieu ais il resun,
Dels asters il sospir.