Pagina:Folengo - Maccheronee, vol 2, 1911 - BEIC 1820192.djvu/156: differenze tra le versioni
m Xavier121: split |
|||
Intestazione (non inclusa): | Intestazione (non inclusa): | ||
Riga 1: | Riga 1: | ||
{{RigaIntestazione|150|{{Sc|moscheidos}}|}} |
|||
Corpo della pagina (da includere): | Corpo della pagina (da includere): | ||
Riga 1: | Riga 1: | ||
<poem> |
|||
Nonne quod in Cutica, quando sex mille Pedocchios |
Nonne quod in Cutica, quando sex mille Pedocchios |
||
brusavit, superos igne tocante polos? |
|||
{{r|245}}Xersis in armata si dux tunc ipse fuisset, |
|||
fors isset alio tanta facenda modo. |
|||
An dux perdendus talis? non qualis habetur, |
|||
seu sit, sive fuit, seu paladinus erit. |
|||
Parlamenta igitur vadant, veniamus ad arma; |
|||
{{r|250}}Moscas armari per mea regna volo. |
|||
Cum septem centum transibimus aequora fustis, |
|||
quaelibet est virdae scorcia longa fabae. — |
|||
Sic ait, et — Fiat, fiat — Moschaea cridabat, — |
|||
fiat quod noster rex cupit atque iubet. — |
|||
{{r|255}}Mittuntur cunctas in bandas illico bandi, |
|||
currunt ad iussos quaeque stafetta locos. |
|||
Plena tesororum reserant aeraria patres, |
|||
soldatis siquidem debita paga datur. |
|||
Non nisi tamburros sentis accendere Martem, |
|||
{{r|260}}atque petezantes tantararare tubas. |
|||
Contra Formicas odium crudele stigatur, |
|||
quarum se pasci velle cruore bravant. |
|||
Qui iurat patrem, qui vendicare fradellum, |
|||
qui bramat spadam sanguibratare suam. |
|||
{{r|265}}Iuppiter at sub se iam baltegare solarum |
|||
senserat, et smortos cernit in ore deos. |
|||
Smergolat in colera, chiamat: — Cur tremmat Olympus? |
|||
Cur mea sunt fumo sydera brutta nigro? |
|||
Nunquid adhuc veniunt nos assaltare gigantes, |
|||
{{r|270}}bassaque gens nostras struggere cercat opes? |
|||
Heus, Vulcane focum, pegolamque, bitumina profer, |
|||
cumque trementinis sulphura mista nigris. |
|||
Porta spaventosum fulmen, brusabitur orbis: |
|||
humanum, quam nos, malo perire genus. — |
|||
{{r|275}}Mercurius respondet ei: — Ringratia fatum, |
|||
quod non contra tuos guerra fit ista deos. |
|||
Nunc tamen est tempus, quod quatti stemus acasam, |
|||
Solque stet in thalamis, Lunaque scosa suis. |
|||
</poem> |