Rätoromanische chrestomathie X - Historias biblicas - Joseph seis frars nella praschun Caspar DecurtinsDecurtins - Rätoromanische chrestomathie, X.djvu
Ils sett ons richs gnitan ossa, sco Joseph havet predit. Joseph laschet schwödar sü la grauneza nels magasins. Id’era ora masüra bler, sco sablun nel màr. Ma eir gnit ils oñs schiars. Id’era üna gronda chiarastia in totts ils Pajais. Quà rivit Joseph ils magasins da seal, et pirtot ora con paun a tott Egipt. Or da totts ils pajais gnitan glieut et compretan grauneza. Nel Pajais Kanan eir eir zond chiar. Quá dischet Jacom con seis figls: „Sa retrat vers Egipt, et cumprai paun, percio nus non havain da morir della fom. Ils tretan totts desch frars da Joseph vers Egipt. Ma il pitschen Benjamin, il qual era, intaunt chia era vendü amo ün pitschen puob, sretegnit a chiasa prol bab. Perchea, dischet el, chi podess devainter sül viadi qualchiasa. [f. 7r] Els gnitan fortünaivelmaing aint pro Joseph. Els al cognoschetan nüglia, et crodetan avaunt el jo plain da reverentia avaunt sia fatschia infina in terra. Joseph als havet dalunga cognoschüts, et s’impisset sün seis sömi da sia juventüm, et sülla guida miracolusa da Dieu. El smetet ester vers da dels, et als chiaunchiet sütt con els, et dischet: „Vus eschat spiuns.“Tott stramits respondetni els: „Na meis Signur!“Nus eschan be gnits per cumprar grauneza. Nus eschan glieut honorada. Nus era in 12 frars. Noss bab viva amo nel pajais Kasan a chiassa. Il pitschen frar eis a chiassa prol bab. Ma il atter quel non eis plü — qua haverauni bain in pa barbota. „Vezauat vus qua!“dischet Joseph, „vus eschat glieut suspetusa. Pra la vita dal raj. Vus non dessat ir davent da maj, avaunt co chi vegn naun voss plü juven frar. Mandai via acció el, condeschia naun qua. Et vus restauat intaunt qua meis erestants. Et als laschet mainer in praschun. [f. 7v] Insecura bütetan els lur frars nella cisterna — ossa giagetni els nella praschun. Ün nobil crastiaun non redichiesa ma Joseph va solum meldrar seis frars. Davo trais dits laschetal mainar ora della praschun et dischet con els: „Jau nha tema in Dieu, et non fetschi ad ingiün adatort. Eschat glieut honorada, schi laschai quà ün da vus in praschun. Ma vus atters trat vers chiasa con vossa garneza. Pigliai illura vus voss plü juven frar, schi vogli jau crajer voss pleds, et vus gnirauat da fugir della mort. Els detan incuolpa, et dischetan taunter pèr: „Quà havaini s’incuolpats da noss [p. 211modifica]frar Joseph. Nus vezetan l’anguoschia in sia orma con qualla els ans suplichiet — et nus non havain al duldi. Perquai ans vegn la tribulatiun sur da nus.“Usche ils ruoiet amo tart la conscienzia. Ma els non s’impissetan, chia Joseph als inclet; perchia el tavelet [f. 8r] con els tras ün tranlatur. Haviond el duldi quist discuors, s’ volgiet el via dad’els et cridet. Seis cor quorit da chiarita, appaina ch’el duldit chi havevan solum üna brinzla ruclenschia in els. Tauntüna be per vezer — schi tals eis sever schi s’ volgiet el darchiau via pro els, et laschet á Simeon il qual era il plü crudel taunter els, liar avaunt èl seis öls. Seis Serviaints comondet el, chi dessan implir lur satsch con grauneza, et metter aint à minch’ün seis danêr, et dar amo á minch’ün vivonda sül viadi. Haviond impli quai, schi chiargetni els ils satschs sün lur assens, et jetan via. A chiasa quintetni els a lur bab, quai chi als eis incuntrò. Schodiond els schwödar lur satschs, chiatetan els minch’ün lur danêr in seis satschs, schi sa stramitni zond. Il vegl bab anguschiet et dischet: Vus maprivauat amo totts meis uffaunts. Joseph non eis plü. Simeon eis praschunêr. Ossa volauat tor amo à meis Penjamin. Jau non al lasch ir vers Egipt. Il prüm punsch.
