Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, X.djvu/238

210 [Historias biblicas]

calöz üna chiadaina d’ar, et al laschet sün seis segond chiar mainar intuorn la cita et laschet exclamer: „Quist eis il stirpas da Pajais.“Uffaunts s’impissai amo üna jada naun qua tras l’Historia da Joseph et simpissai et imprendai da crajer — tot nossa vita: Dieu maina a tott quels l’ama tott per il plü bain.“Alla fin sto et usche vair a chia Dieu et jera bain al prus et virtuos.

[f. 6v] La 21 Historia.

Joseph seis frars nella praschun.

Ils sett ons richs gnitan ossa, sco Joseph havet predit. Joseph laschet schwödar sü la grauneza nels magasins. Id’era ora masüra bler, sco sablun nel màr. Ma eir gnit ils oñs schiars. Id’era üna gronda chiarastia in totts ils Pajais. Quà rivit Joseph ils magasins da seal, et pirtot ora con paun a tott Egipt. Or da totts ils pajais gnitan glieut et compretan grauneza. Nel Pajais Kanan eir eir zond chiar. Quá dischet Jacom con seis figls: „Sa retrat vers Egipt, et cumprai paun, percio nus non havain da morir della fom. Ils tretan totts desch frars da Joseph vers Egipt. Ma il pitschen Benjamin, il qual era, intaunt chia era vendü amo ün pitschen puob, sretegnit a chiasa prol bab. Perchea, dischet el, chi podess devainter sül viadi qualchiasa. [f. 7r] Els gnitan fortünaivelmaing aint pro Joseph. Els al cognoschetan nüglia, et crodetan avaunt el jo plain da reverentia avaunt sia fatschia infina in terra. Joseph als havet dalunga cognoschüts, et s’impisset sün seis sömi da sia juventüm, et sülla guida miracolusa da Dieu. El smetet ester vers da dels, et als chiaunchiet sütt con els, et dischet: „Vus eschat spiuns.“Tott stramits respondetni els: „Na meis Signur!“Nus eschan be gnits per cumprar grauneza. Nus eschan glieut honorada. Nus era in 12 frars. Noss bab viva amo nel pajais Kasan a chiassa. Il pitschen frar eis a chiassa prol bab. Ma il atter quel non eis plü — qua haverauni bain in pa barbota. „Vezauat vus qua!“dischet Joseph, „vus eschat glieut suspetusa. Pra la vita dal raj. Vus non dessat ir davent da maj, avaunt co chi vegn naun voss plü juven frar. Mandai via acció el, condeschia naun qua. Et vus restauat intaunt qua meis erestants. Et als laschet mainer in praschun. [f. 7v] Insecura bütetan els lur frars nella cisterna — ossa giagetni els nella praschun. Ün nobil crastiaun non redichiesa ma Joseph va solum meldrar seis frars. Davo trais dits laschetal mainar ora della praschun et dischet con els: „Jau nha tema in Dieu, et non fetschi ad ingiün adatort. Eschat glieut honorada, schi laschai quà ün da vus in praschun. Ma vus atters trat vers chiasa con vossa garneza. Pigliai illura vus voss plü juven frar, schi vogli jau crajer voss pleds, et vus gnirauat da fugir della mort. Els detan incuolpa, et dischetan taunter pèr: „Quà havaini s’incuolpats da noss