Opere minori (Ariosto)/Poesie latine/Liber primus/Carmen XIII

Carmen XIII

../Carmen XII ../Carmen XIV IncludiIntestazione 9 maggio 2024 100%

Liber primus - Carmen XII Liber primus - Carmen XIV
[p. 342 modifica]

XIII.

DE MEGILLA.


Illius timidis spes sit amoribus,
     Qui formæ comitem ferre superbiam,
     Centenamque repulsam
     Leni pectore quiverit;
Qui surdos tulerit tot querimoniis
     Postes, dum glomeret trux Boreas nives,
     Miraturque suam vim
     Tantis vincier ignibus;
Qui rivalem animo viderit integro
     Offensum, totiens limen amabile
     Noctu prætereuntem,
     Quod vel iurgia spreverit,

[p. 343 modifica]

Iras, nequitias, instabilem fidem,
     Et quicquid dominæ sævities tulit.
     Illum mater Amorum,
     Mater blanda Cupidinum
Tandem audit, precibus victa diutinis,
     Et finem tepidis luctibus imperat,
     Duræ corda puellæ
     Divino insiliens pede;
Non oblita facis quam Cinareius
     Excivit iuvenis, quam Phrygius prope
     Idæum Simoënta,
     Quam Mars bellipotens pater.
Illi fert gremio pleno Amatuntia
     Lusus, illecebras, delitias, iocos,
     Risus, quicquid et almo est
     Regno dulce Cupidinum.
En me, quem lachrymis, quem miseris modis
     Mersum ludibrio longo habuit puer
     Spretor Divûm, hominumque,
     En hac luce beat Venus.
O signanda dies non modo candidâ
     Notâ de veteri more Cydonio,
     Sed sacro celebranda
     Nobis iugiter annuo!
Lux quâ plena meis amplaque gaudia,
     Commuto lachymis, quâque laboribus
     Munus grande reporto.
     O solatia suavia!
Fallor ne? an placidâ somnus imagine
     Ludit me, ut miseris questibus obviet?
     An hæc vera Megilla
     Cuius detineor sinu?
Hæc, hæc vera mea est; nîl modo fallimur,
     Mi anceps anime: en sume cupita iam
     Mellita oscula, sume
     Expectata diu bona.