Einige Anekdoten in ladinischer Sprache/13
Questo testo è incompleto. |
◄ | 12 | 14 | ► |
Berba Jan Casper da Ćiaminades
Berba Jan Casper da Ćiaminades ê na ota jü a Venezia. N dé che ël stê söla gran plaza de S. Merch, vëighel cater o cinch signurs che se la rajonava. Ël i và pro e dij inte so lingaz ladin: "N' ëise nia odü berba Jan Casper da Ćiaminades valgó stan incërch chisc parëis a sorëdl?"
- - "Cosa", dij un di signurs.
- - "N' ëise nia odü berba Jan Casper da Ćiaminades valgó stan incërch chisc parëis a sorëdl?", dîjel indô.
"Ma che mostro di linguaggio è questo? Chi lo capisce?" E sön chëst i dàl na petiza, dè che ël minava che ël petlass. N müt da maridé, conesciü por sües bofonades
N müt da maridé, conesciü per sües bofonades, và na ota con n ater a moroses. Canche ëi fô pro la ćiasa, olache la morosa dova ester, mëti sö la litra e và sö da finestra. Inte chël i alda la patrona, vëgn fora de süa ćiamena, e scomëncia a i rejié. Sön chëst dij le bofun: "O mia bona mëda M., jìssen pö demà ite e ponesse bel dlungia berba J. e stede bela chieta e lascénes fà nos. Odé, i à incö n jonn pro me che é permò da mëte pro, dè de chël ne pòi fà insciö plan. Sce iö fosse su, ne m' aldiss sigü ne degügn."