Wikisource

De constantia iurisprudentis liber alter/Pars prior - De constantia philosophiae/Caput XII

< De constantia iurisprudentis liber alter‎ | Pars prior - De constantia philosophiae
Caput XII - Quae moralia Platonis dogmata cum nostris constent, sive adeo cum christianis

../Caput XI ../Caput XIII IncludiIntestazione 26 settembre 2021 75% Da definire

Questo testo è completo.
Giambattista Vico - De constantia iurisprudentis liber alter
Caput XII - Quae moralia Platonis dogmata cum nostris constent, sive adeo cum christianis
◄ Pars prior - De constantia philosophiae - Caput XI Pars prior - De constantia philosophiae - Caput XIII ►
[p. 291 modifica]

CAPUT XII1

QUAE MORALI A PLATONIS DOGMATA
CUM NOSTRIS CONSTENT, SIVE ADEO CUM CHRISTIANIS

Ut philosophia meditatio mortis?

[1] Hinc vera philosophiae defínitio a Platone tradita, quod sit «meditatio mortis», qua sensus et cupiditatem, quantum pote est, restinguamus, quo facilius vivamus ex vero et ratione.

Philosophiae finis unio mentis cum Deo.

[2] Indidem verum illud: praecipuum, immo summum, philosophiae fructum esse unionem mentis cum Deo.

Quae vita hominis divina? quae humana? quae bruta?

[3] Et hinc quoque illud verum: veri aeterni contemplationem vitam hominis esse divinam; ex vero aeterno agere cuncta vitam humanam; agere quaeque ex falsis sensuum vitam bruti.

Honestas pulchritudo virtutis et quanta?

[4] Postremo et illud, quod haec omnia consequitur: homini esse ex honestate vivendum, seu vivendum ex conformitate cum aeterna ratione, quam ait Plato pulchritudinem esse virtutis; eamque esse tantam intelligit, ut, si corporis oculis cerni posset, omnes virtutis amore deflagrarent.


Note

  1. ↑ Testo: «Caput XIII» [Ed.].
Estratto da "https://it.wikisource.org/w/index.php?title=De_constantia_iurisprudentis_liber_alter/Pars_prior_-_De_constantia_philosophiae/Caput_XII&oldid=2830639"