Zanitonella/Ecloga
 |
Questo testo è completo. | |
| ◄ | Ecloga - De imbriagatura | Recognoscentia Tonelli | ► |
ECLOGA
Bigolinus, Tonnellus, Salvignus
castrono similis cum nullas mastegat herbas,
quas phantasias per zuccam volvis adessum?
nonne soles fazzam mihi promere semper alegram?
To. Ecquis es, ut venias amalato rumpere testam?
985vade viam, curaque tuas seguitare pedatas.
Bi. Dextrius, o Tonelle, pocum, quid faris amico?
siccine me primo vis tractu pellere boschis?
scire tuas opto poenas, dabo forte reparum,
ne dubita, semper qualchus retrovatur aiuttus.
To. 990 Quem, streppone, dabis, vel quem dare credis aiuttum?
nonne es bastevolus mihi descalzare stivallos,
et, macarone, putas me consolare parolis?
hinc te tolle viam, dico, tu anchora manebis?
Bi. Nolo andare, quis es, qui sic bravose comandas?
995si non basto tibi frustos sgambare stivallos,
bastabo e panza fortasse cavare budellas.
Quid, Tonelle, bravas? an fors non nosco Tonellum?
scis modo quid cercas? sed praestat mittere garam.
Vult hic contra alios sdegnum smaltire Zaninae.
To. 1000 Si, Bigoline, tuum velles compire caminum,
inter nos similis non orta baruffa fuisset.
Bi. Quis dedit impazzum? duo sto lontane cavezzos;
at scio bisognum; o quam bona sonzia boschi
ungeret un trattum tibi brazzos atque schenazzam!
1005tanta tuo fugeret fors fors de ventre matana,
scordaresque bragas Menghi, scufiamque Zaninae.
To. O Bigoline, nisi guardes quod dicis, amici
non erimus, taceas, faciesque tacendo bel’opram.
1010sic prius est licitum te stare tacendo quietum.
Guarda istam frascam, quam tanta superbia brancat!
To. Tu mihi non unam sed noias mille dedisti,
quas supportandas non amplius esse putamus.
Bi. Scilicet andamus vignas taiare novellas:
1015ut de nocte meas taiasti, deque polaro
Zamboni septem robasti, ladre, galinas.
Immo (quid alterius damnum scuitare bisognat?)
nonne meas gallis, gallinis atque polastris
continuo stanzas, cortivum, tectaque vodas?
To. 1020 Hui! rex parlat, loquitur reverentia papae,
qui tot habet stanzas, tot habet miracula rerum.
Me porcile tuum (scelus est chiamare fenilum)
vili compactum fango, marcisque canellis
sgallinasse baias? o cancar, guarda quod inquit,
1025guarda quod hic furfans, furfantum gloria, parlat!
vix pollastruzzum sua coniunx nutrit in anno,
et bravat plenum tot rebus habere casalem.
Scilicet a vestris pendet gula nostra galinis.
Veruni quis nescit te nocte catasse Zanolum,
1030dum quattus quattus stabas post terga fenili,
ut sibi tunc natum posses robbare caprettum?
ille sed accortus fingens dormire bofabat,
te tamen occhiatum pridem scaltritus habebat.
Interea dum tu levibus calcagnibus ibas
1035atque caprettinum subito arraffare parabas,
in pede saltatus, preso bastone, Zanolus
— Dayque lupo, day, dayquelupo, — pieno ore cridabat,
teque bonis stringhis caricans tutavia scapantem,
velles non velles, fecit deponere furtum.
Bi. 1040 O quales retrovat falsas hic boia fusaras!
dicere praesumis me bastonasse Zanolum,
me, qui bastarem Gattam affrontare Melatam
aut Bertolottum marchesca in gente Coionem?
ecquis erit tanti, qui se scire istud avantet?
talis et impresae durat signale sinhoram,
namque videtur adhuc gesiae taccata solaro
mazza gropolosi cornalis more trophaei,
cui traxit noster Bigolinus tergore scorzam.
Bi. 1050 Doh facies drittum tales non dire cotalas,
ne cum cervello rupto porteris acasam.
Fors ego spoiavi, forcas montando, picatum,
ceu tu spoiasti, cui nec camisola remansit?
To. Ergo age, si piccant ladros, piccaberis ipse,
1055teque meum iuxta morem spoiabo ladronem,
et promitto tibi nec solam linquere bragam.
Bi. Fac sennum matti, taceas, Tonnelle, nec ultra
quas habeo ad nasum voias incendere vespas.
To. Non vespas, Bigoline, tuas ego stimo coellum,
1060nec mancum impletur galabronis testa Tonelli.
Bi. Non plus supporto, volo sbizerire matanam,
accipe pugnadam, tua sic, sta saldus, un’altram
en pia non mancum meiorem, tun fugis? ecce
tertia...
To. Quid pensas me spaventare?
Bi. Videbis.
To. 1065 Non tibi tres pugnos parco, me cancar amazzet.
Hic etiam tuus est, an sic? sta salde, quid inquis?
non facio stimam de te, poltrone, ceresam.
Bi. Non stimam facis? an talem me ferre bufettum?
certe non patiar; si possum supra ganassam
1070hanc dare tartuffam, guarda, te verbero, tach tach.
To. Tu quoque tach tich toch, an plus? spudas ne cruorem?
quid bravaris adhuc?... heu casco...
Bi. Res bene vadit.
To. Horsu, ne facias, oy oyme, parce Tonello.
Bi. Tof tof.
To. Oyme, caput, mea trippa, meaeque ganassae!
Bi. 1075 An tibi non anchum callant, manigolde, bravarae?
an mihi vis etiam repetare? quid esse putabis?
ecce viam.
To. Bigoline, sinas me stare, quid oyme,
oy quia me striccat, mihi me baricocola streppat!
Bi. 1080 Te castrare volo, smemorabis forte Zaninam.
To. Dico tibi, me stare sinas, oy, oyme, diavol!
Sa. Sentio rumorem, quid erit? volo cernere factum.
To. Straccus es anchoram? non, non: volo perdere vitam.
Bi. Quomodo se sforzat de sopra venire gaioffus!
1085non, Tonelle, viam coepisti, appunta gaiarde.
Tu ne putas nostris te te subtrare ginocchis?...
O fortuna, quid hoc superor!
To. Sta saldus, an istud
esse putas falsum quia tandem supra venivi?
sta, boiazza, super veni, volo rendere tonfas,
1090rendere panzadas, tot goffos, totque bufettos,
atque sonaiorum striccamina dira meorum.
Bi. Te bene guardabis, quid agis? meus oyme galonus...
To. Expecta, donec pedibus tibi panza foletur,
sic sic in tinis uvas calcare solemus.
Bi. Chiap chiap.
To. 1095Allentas sic sic, asinazze, corezas?
Bi. Parco tibi, Tonelle, mihi quoque parce tapino.
Heu mea panza, lof, heu, lof, lof, crepabo daverum.
To. Ah manigoldorum puzzor, fex, stronzus et oybo:
aium mangiasti, tuus aium venter amorbat.
Sa. 1100 Quid facitis, cancar? horsu, Tonelle, padimma,
lassa Bigolinum, quo tanta est quaestio? lassa.
Bi. O quia sum mortus, mi mi Salvigne, ribaldum
hunc tira dadossum; da, da, compagne, socorsum.
To. Non, Salvigne, tibi noiam fecisse recordor,
1105qua propter nostris ne te trammitte baruffis.
Nescis quam peius me tambussabat adessum?
Sa. Ah, Tonelle, precor, quo smania tanta, Tonelle;
cui dico?
Bi. Salvigne, iuva.
fac mihi gratiolam solam, sta denique susum.
To. 1110 Hic mihi promittat pacem sic stratus arenae,
tuque segurtatem fac illi, quod mihi pacem
tam longo servet quam longo tempore vivat.
Sa. Hic bene promittet, sic te, Tonelle, seguro;
quod sic non faciet, tibi carrum spondeo foeni
1115mazatichi, quo se tua vacca Bonella satollet.
Nonne petis pacem, vel das, Bigoline, Tonello?
Bi. Ah Salvigne, mihi nimis haec iniuria pesat.
Sentio sub calzis eius gravibusque zenocchis
mudandam imbratasse meam, dum copia sborrat
1120multa corezarum, dumque os suspirat abassum,
et dabo, sive petam sic sic menchionice pacem?
Attamen importat multum, quum quaia tenetur
ungue sparaverii, vel quum sorighinus in ore
vivit adhuc iuvenis gatti, qui forte scapabit,
1125sit pax; ista tuum firmetur propter amorem.
Sa. O bene pensatum! virtus sanctissima pax est.
Iret a brodettum sine pace creatio rerum.
Surgite, compagni; nulla est offesa tra vobis,
ponite post schenam cerebrum, scordate parolas
1130in colera dictas; basa, Bigoline, Tonellum,
tuque simelmenter Bigolinum basa, Tonelle.
Ambo venite simul mecum coenare staseram,
nam simul expectat nos dudum paper arostum.