Pagina:Folengo - Maccheronee, vol 1, 1911 - BEIC 1819471.djvu/45


tonelli 39

ECLOGA

Bigolinus, Tonnellus, Salvignus

Bi. 980 Tu solus, Tonnelle, iacens stravacatus in umbra.

castrono similis cum nullas mastegat herbas,
quas phantasias per zuccam volvis adessum?
nonne soles fazzam mihi promere semper alegram?
To. Ecquis es, ut venias amalato rumpere testam?
985vade viam, curaque tuas seguitare pedatas.
Bi. Dextrius, o Tonelle, pocum, quid faris amico?
siccine me primo vis tractu pellere boschis?
scire tuas opto poenas, dabo forte reparum,
ne dubita, semper qualchus retrovatur aiuttus.
To. 990 Quem, streppone, dabis, vel quem dare credis aiuttum?
nonne es bastevolus mihi descalzare stivallos,
et, macarone, putas me consolare parolis?
hinc te tolle viam, dico, tu anchora manebis?
Bi. Nolo andare, quis es, qui sic bravose comandas?
995si non basto tibi frustos sgambare stivallos,
bastabo e panza fortasse cavare budellas.
Quid, Tonelle, bravas? an fors non nosco Tonellum?
scis modo quid cercas? sed praestat mittere garam.
Vult hic contra alios sdegnum smaltire Zaninae.
To. 1000 Si, Bigoline, tuum velles compire caminum,
inter nos similis non orta baruffa fuisset.
Bi. Quis dedit impazzum? duo sto lontane cavezzos;
at scio bisognum; o quam bona sonzia boschi
ungeret un trattum tibi brazzos atque schenazzam!
1005tanta tuo fugeret fors fors de ventre matana,
scordaresque bragas Menghi, scufiamque Zaninae.
To. O Bigoline, nisi guardes quod dicis, amici
non erimus, taceas, faciesque tacendo bel’opram.