Poesias (Camathias 1918): differenze tra le versioni

Contenuto cancellato Contenuto aggiunto
Mizardellorsa (discussione | contributi)
Nessun oggetto della modifica
Mizardellorsa (discussione | contributi)
Nessun oggetto della modifica
Riga 34:
 
 
 
L'uolp ed il stgirat.
Ei fuva dil temps avon cargar,
Las vaccas eran si prada;
Las jarvas carechevan el caul solegl,
Panaglias devan pischada.
In'uolp in di leu mava a spass
Tras in uaul demaneivel;
E cun la veglia vegnev'a per
Discurrend; in stgirat curteseivel. ¦
— 221 —
In peü brin-meüen haveva Tuolp
Ed ina cua fetg lada;
Tut cotechens füv'il satel stgirat
E vev'ina vlva egliada.
Sin via ha Tuolp emparau il stgirat
Davart la sia malezia:
„Conts löste has ti?" — Ed il camerat
Rispunda cun rara finezia:
„Jeu hai mo in!" Mo Tuolp sin quei
Smanatscha tut de vilada:
„Jeu maglel tei, sehe ti numnas buc
Tute tes inschins quella gada!"
E Tuolp segloriescha cun plaids
De vana gronda luschezia:
„Jeu mezza hai sil pii pauc siat leste,
Che datten a mi segirezia." —
Ed ord igl uaul quels dus ein vegni
El cuolm du Matg tier la tegia; •
II pur ei naven, il muvel rentaus,
Ruaus de miezdi cheu regia.
II dutg leu cuora sper tegia giu,
II prau ei cargaus cun jarva;
Eneunter la tegia in suffel va vi
La porta sura sesarva. —
Eis miran entuorn : leu pendan tschaduns
Sur la meisa en dubia claveüa;
Leu el cantun ei fatga de mir
La fueina cun crapp'ed arschela.
E spegl esch tegia sin dus poste,
Temprada stat la panaglia;
Ual sper la scua sidretg ein de ver
La festa de la buobanaglia.
Ins vesa aunc la caldera d'irom,
Sadialas, bercagls en parada,
Mo nuot de magliar, Ia porta techaler
Sto esser cun clav serrada.
II pass de gliez esch ei ferm isaus,
La sava ha gronda sfendaglia —
— 222
 
Nos gaste vulessen la groma schigiar,
Eis han pertratgs de canaglia.
Ed il stgirat, satels sco el ei,
Seschlueta suten bein maneivel;
Mo Tuolp pii vès po serabitechar
Viaden fiel past deletgeivel.
II fin stgirat clom'ora all'uolp:
„Mo stei," jeu sufflel surora
Quei tschuf, ch'il luft ha sufflau el curtè,
Mo spetga ti cara consora!" E spert el magüa la groma suro, E cloma lu Tuolp s'entardada;
Atras la ruosna arriva en fin
La veglia aunc fomenteda.
II latg sgarmau enguordamein
Ella beiba en ferma tibada;
II stgirat manedel va sut igl esch o, E Tuolp ei dadens restada:
Dal beiber enguord ton latg sgarmau
Ell'ei pii grossa
e lada
Ed adumbatten ei tut empruar
Ella resta en techaler pigliada.
„Neu ora, ti uolp de siat teste zacu!"
Clom'en il stgirat ed envida.
El va per siu fatg.
— Quei di dal pur
Ei Tuolp vegnida sturnida.
ooo
Igl agricolan.
Finalmein il favugn ha fatg