Santí ün po, santí ün po
 |
Questo testo è completo, ma ancora da rileggere. | |
| ◄ | Ils teis bels ölgs nairs | 2 | ► |
Questo testo fa parte della raccolta Rätoromanische chrestomathie
Volkslieder 
di Autori vari (1908)
80.
(Romanische Studién I, Flugi, p. 318 — 19.)
Santí ün po, santí ün po
Il cas dall’otra saira.
Cha sum ieu per tschantscher,
La mia bella per chatter,
5 Da senn ed eir pel vaira.
Mo las portas eiran
Fermamaing saredas;
Dhe pruô da las avrir,
Nun ho vulia que reuschir,
10 Cha d’eiran ferm schlöpedas.
Un otra streda, ün otra streda
He bain spert pigliô;
Aint da cuort cha sum entrô,
Spera l’üsch cha d’he taglô,
15 Spera l’üsch da stüva.
E luaint era, e luaint era
La mia chera bella,
Schanteda giò sün ün bainch,
Sias marus cul maun sül flainch
20 E discurind cun ella.
Ma pel discuors, ma pel discuors
Que nun vess fatt ünguotta;
Ma stand lò eir aunch ün po,
Spera l’üsch cha d’he taglô,
25 Schi s’aprosman lur buochias.
Bgeras gedas, bgeras gedas.
Ch’ella il bütschet:
O ma chera! cha la spetta,
Cha auncha qualchüns la detta
30 Ed ella consentiva.
Intaunt ch’eu staiva fich attent
Sulet cuour cul giat,
Dhe fat resolutium
E müdô opinium
35 Da la lascher daffat.