Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/592

582 Andrea Vital

Tieu geni vo, sco üna zarta plüma,
In las regiuns del eter s’inspirer.
E, pür sco l’alba, pürited exprima:
Podess eir eau con el vers l’ot svoler!

Nel dutsch romauntsch ta musa ais sublima,
Sco chaunt da cigno zart ais tieu rimer.
Del infinit ti’ orma ais intima,

E be nel tschel confidast, voust sperer.
Il sguard fixand sü vers l’eterna sfera,
Del muond preschaint nun temmast la tschiera!

Ün oter sonet al dedichescha Prof. J. A. Bühler1:

Mistral Zaccaria Pallioppi.

Fadigias grandas, mo lavur e stenta
Da di e notg sun stadas tia sort,
E d’ün etern luctar senza confort
Tiu nobel cor aunc oz el se lamenta.

Il mund modern, sco ’l oz nus se presenta,
Negligia, causa interess, il scort
E mai non craia de gli far in tort,
L’abbandunand, sco fan ingrata schenta.

El pür te fugi! Quel che per alzar
La patria, sco tü se po stentar, …
Ch’el resti er ün temps in imblidanza:

Il temp futur, il di da regordanza,
Arriva, ch’ils Romanschs cert da pertot
Te clameran lur megler patriot.

Dain in fine darcheu il pled a Gian Fadri Caderas per üna ch’el scrivet suot l’impressiun del decess inaspettà da Pallioppi2:

In memoria da Zaccaria Pallioppi.

Mort a Celerina als 3 Meg 1873.

Ün nobel cour nun batta pü acquia;
Ün’orma püra fet retuorn al tschel;
O crida musa, crida musa mia,
Ais d’Engiadina mort ün figl fidel!

  1. Fögl d’Engiadina, An 1872, Nr. 36
  2. G. F. Caderas, Fluors alpinas, pag. 44.