Elogi all'Autore

../Dedica ../Autori Citati IncludiIntestazione 8 maggio 2018 75% Da definire

Dedica Autori Citati

[p. v modifica]

BALDUS MONS

ALLOQUITUR

IOANNEM PONAM SEPLASIARIUM,

et Bottanicum eximium.


QQ
UI BALDUS altiore surgo vertice,

Quàm cæterorum montium iuga eminent,
VERONA quos habet fuis in finibus;
Lacu pedem alterum, alterumqué flumine
Pedem abluens; et hinc, et inde maximus,
Idem ille, PONA, te modò alloquor brevi.
PONA optime, integer, pie, atque amabilis;
Miscere docte languidis, et pharmaca
Iussu: haud manu: non factitans: sed imperans;
PONA, ò salubrium perite ftirpium,
Et explicator diligens, et elegans,
Quantùm nec alter Italus forte emicat;
Velim, nè forsitan putes, mentem mihi
Nec esse, tectus ipse ut ut saxo hoc fiem:
Mens est mehercules, qua sentiat benè,
Queis tubeate me potessis modis,
Dùm fcribis eruditiore isto tuo
Stylo, facisque pingier feliciter
Herbas, quot ipse floreo salutifer,
Quas undique in iugis meis perarduis
Muti salutis vel datores quæritant,
Sivè Syri, vel Indiæ accolæ invident:
Edo pro pinguioribus tantùm meis

[p. vi modifica]

Floreasque, stipitesque, frutices,folia,
Mea et vireta amœniora hæc omnia:
At tu per omnem circulum terræ potes
Laboriosis explicare paginis;
Opes et omnes pandere omnibus meas
Populis, virorum et ora per vunda omnium
Quare merenti maximas grates tibi
Ago pro honoribus tuis his maximis
Pro queis referre gratiam tibi hanc paro.
Tibi quotannis de meis his floribus
Nectam corollas elegantioribus;
Incisa claris literis saxa indicent,
Curabo diligens, ut hoc meritum tuum?
Muscosa semper antra te ut sonent mea,
Sonent mea ut profonda vallium tuum
Perenne nomen, et specus reconditæ;
Benacus inde consonabit undique:
Meo et cacumine hoc celsissimo tuas
Laudes super nubes, et astra perferam.

[p. vii modifica]

IN BALDUM

IOANNIS PONAE

VIRI ORNATISSIMI,

et Bottanici præstantissimi.

Andreas Chioccus Medicus, et Philosophus Academicus

Philarmonicus Veronensis.


AA
RTE nova Herbam veteres tellure recludit

Thesauros, nulli Gemini nota priùs,
Naturæ PONA interpres, nostræque Cratevas
Aetatis, medicas promere doctus opes,
Fęcundo BALDI florebant ista recessu,
Quà Zephyri Flores blandior Aura sovet
Verùm oculis subrèpta Virùm sunt hactenus, acri
Consilio Panaces, cui sua Flora Comes,
Nam veluti Maia genitus, radice nigrantem
Flore album, effodit Moly virente solo,
Undè sibi Dux Neritius Compendia fecit
Eximia, et Circes dira venena fugat,
Sic geminæ Dive, queis florea cura dicata est,
Et Baldi herboso vertice Regna tenent,
Arcanas superum Plantas, stirpesque beatas,
(Queis miras Vires promere ab Axedatum)
Impuris, ne quis properet decipere Palmis
Pandere nunc Mystæ constituere suo,
Ille oculis Hominum Studio dispofta fideli
Subijcit, et vitæ commoda magna parit.

[p. viii modifica]

Del Sig. Christoforo Ferrari.


SS
U'l gran dorso di Baldo, a cui d'Atlante

Cedon le nubiose aerie cime,
Cade dal Ciel rara virtù, ch'imprime
Nobil copia di fior d'herbe, e di piante.
Nè sia giamai chi di trovar si vante
Più felice terren, nè più sublime:
Ch'ivi Natura ogni sua forza esprime,
Onde s'appaghi il peregrino errante.
Ma che? Foran'ignoti i suoi tesori,
Se industre, e saggio il PONA hor con bell'arte
Non gli pingesse, e con sì bei colori.
Emulo di Natura à parte à parte.
Spiega di Baldo i già caduchi honori.
Ch'eterni hor son ne le sue carte.

[p. ix modifica]

OO
Driadi, et Amadriadi, e Voi, ch'intono

Vi diportate à l'erte cime Alpine,
Oreadi Ninfe; e s'altre peregrine
Frà Boschi han Deità caro soggiorno;
Lasciate Monti, e Selve, e questo adorno,
Mal grado anco di ghiacci, e di pruine,
Monte d'eterni fior vostro confine
Sia la stellata notte, e'l chiaro giorno:
De l'ampia quì; non sol rose, e viole;
Famiglia innumerabile fiorita
Godrete Voi l'immarcessibil Prole.
Piante, Semi, Virtù, tutto vi addita
Il PONA in dotte carte; e Pioggia, e Sole
Tutte han da la sua penna, ed Aura, e Vita.

[p. x modifica]

Del Sign. Quintino Pacifici.


TT
Utte del Mondo unite, e piante, e fiori

Tù Pona hai già con le tue mani industri,
Monti sublimi, e Valli ime, e palustri
Cercando ogn'hor con nobili sudori.
E di tutti i suoi pregi, e degli honori
Spogliat'hai d'Oriente i poggi illustri,
E l'odorate tue Rose, e Ligustri
Han tolto à Pesto, et à Sabei gli odori.
Chi mirar dunque eterno April desia
Rivolga il guardo al tua giardino, in cui
Fiorita stirpe ogn'or si nutre, e cria.
Te lodi poi, che ciò, che nasce il Lui
Ò seme, ò pianta, ò fior, ò bulbo sia
Tutto con larga man dispensi altrui.

[p. xi modifica]

Dello stesso, Al medesimo.


II
L Giglio, è'l Rè de'fiori

In terra, et è la sua Regina, ò Sposa
Ricca de'grati Orientali odori
O la Ciprigna, ò Damaschina Rosa.
Han gli horti i Cieli ancora;
Sono i suoi fior le stelle,
Altre più luminose, altre men belle.
È l'Empireo un Giardino,
C'hà di spirti beati
Mille fiori odorati.
Tu raro Semplicista, anzi divino,
Sciegli dall'Alpi eterne i fior più degni,
E ne nostri Apenin gli additi, e insegni
Onde al tuo capo una corona innesti,
Con le stelle terrene i fior celesti.

[p. xii modifica]

FRANCESCO PONA.

SOPRA LA DESCRITTIONE

DI MONTE BALDO,

Di M. Giovanni P O N A, suo Padre.


DD
A largo piè, ch'entro Benaco asconde,

Veronese Appenino alza le corna,
E di fior tanti il vasto fianco adorna,
Che minor forma il Mar numero d'onde:
Solinga colse in queste liete sponde
L'herbe, ch'à verde età fan che l'huom torna
Medea possente; il Moli ivi soggiorna,
Che'l magico valor strugge, e confonde;
Là di Monte sì degno ermo confine
Chiuse la fama in taciturno oblio,
Che sparsa fu da Voi, mio PADRE, al fine:
Hora per l'aurea tromba odo ben'io
(Cangiate in note Tosche le Latine)
Voi con BALDO fuggir di Lethe il Rio.


Francesco Pona.