La vedova der zor Girolimo
![]() |
Questo testo è completo, ma ancora da rileggere. | ![]() |
◄ | Cose antiche | Le bbagarine | ► |

LA VEDOVA DER ZOR GIROLIMO.
È vvero ch’er marito era un gran-brutto
Vecchio bbavoso, ma ttratanto Ghita[1]
Pò ddì[2] cch’è nnata carzata e vvistita,[3]
E a sposallo scià ttrovo[4] er zu’ costrutto.[5]
Eh, mmica ggnente! l’ha llassata in vita
Donna e mmadonna espòtica[6] de tutto,
Padrona de godesse[7] er lusufrutto
Dell’asso,[8] de l’entrata e dde l’usscita.
Oh, in quant’ar capitale, er morto ha ddetto
Ch’ha da rimane[9] in testa a la cratura,[10]
Che mmo ha ddu’ anni, e ppropio è un bel racchietto.[11]
Si[12] è ppoi fijjo de lui, vattel’a ppesca.[13]
Perantro ha la medéma incornatura[14]
Tutta der zor Girolimo requiesca.
30 novembre 1833.