Zanitonella/Ecloga - Tonellus, Garillus, Petralus
 |
Questo testo è completo. | |
| ◄ | De se medesimo | De seipso | ► |
ECLOGA
Tonellus, Garillus, Petralus.
dumque passutas coprit umbra vaccas,
ecce sub gianda locus umbriosus,
barba Garille.
Ga. 125Cancar, est verum, reposemus ambo.
Quam bonus ventus sofiat sub istis
fraschibus, dum sol nimio boientat
rura calore.
To. Sentin ut tantae cicigant cigalae?
130sentin ut rumpunt cerebros cridore?
hoc aguzzatur (modo sit coellum)
voia bevendi.
Ergo taccatum quod habes galono
da mihi fiascum, sitio, Garille,
135atque ganassas habeo brusatas,
spudo stopinos.
Tu prius buso remove coconem,
iam bibo, clo clo resonat botazzus;
est bonum vinum, sed habet saporem,
140oibo, vaselli.
Sum refrescatus, mihi milza nodat;
sicca pro troppo coradella caldo
sorbuit vinum veluti quadrellus
toltus ab igne.
145Sentio flatum stomachi gaiardum:
vox mihi salda, quid erit, Garille,
si meae versum facimus Zaninae?
accipe pivam.
150lilili blirum, male stoppo busos,
lili brilirum, quid agis? comenza.
Bliri lilirum.
To. Debeo grossum facere an sotilum?
Ga. Es refredatus, mihi fac sotilum.
155Hor su lá, dic su.
To. Zoanina bella,
scolta Tonellum.
Oyme, li blirum, Zoanina blirum,
huc veni, lirum, mea, berli lirum.
Sed quid a longe video venire?
160ecce Petralus.
Pe. O Toni, quare dubitas nientum?
tu ne contradis retines in istis
bestias, porcos, pegoras, caprettas,
nec via scampas?
165miror ut panzam tibi stas gratare,
et facis cantu resonare boscum,
et facit tecum reboare lu lu
piva Garilli.
Nos todescorum furiam scapamus,
170qui greges robbant, casamenta brusant,
foeminas sforzant, vacuant barillos,
cuncta ruinant.
Tu tamen cantas ab amore presus,
tu tuam curas potius Zaninam,
175quam spagnolorum veniente stolo
perdere capras.
To. Mantuae noster duca, vel Cipadae,
ocium nobis facit hoc, Pedrale,
deque camporum stopiis suorum
180pascolo vaccas.
Semper huic servus, volo schiavus esse:
tres ei dono pegoras ognannum,
octo formaios, totidem recoctas,
quinque cagiadas.
imperadorus, papa, rex, compadrus,
quem canam, donec mihi vox carebit
tempore vecchia.
Quattuor nigras gerit ille osellas,
190nomen illarum bene non recordor.
Ga. Sunt ne cornacchiae? tacolae ne? corvi?
To. Non ita, cancar!
haec aves coelo pratigant in alto:
seque reginas volucrum domandant,
195haec polum crollant, baratrum spaventant
tempore guerrae.
Pe. Non mihi migam tua sors noiosa,
quam tibi fecit duca mantuanus,
sed todescorum potius canaia
200tanta recrescit.
En meo scazzor proprio paeso,
en viam charas scapolo caprettas,
sum malavoiae, quia dulce retro
lasso terenum.
205En duos agnos modo parturitos
vix guido mecum, pecoris speranzam.
Hei mihi qualis codesella balzat
nos pegoraros!
Saepe cornacchiae faciendo cra cra,
210saepe civettae faciendo gnao gnao,
ante dixerunt mala tanta nobis
supra caminos.
Dic, Toni, tandem mihi iam rasonem,
ut quid et quare tot in angonais,
215et tot in rerum straniis bagordis
Mantua saltat?
To. Mantua est totis melior citadis,
Mantuae gens est bona, liberalis,
Mantuam semper squaquarare sentis,
220barba Pedrale.
alter in Phoebi beveratur amne,
alterum pleno gregus imbriagat
saepe bigunzo.
225Hinc cavallorum bona razza nascit,
terra vaccarum nat in amne lactis,
ricca formento, pegoris, olivis,
piscibus, uvis.
Semper in ballis godit et moreschis,
230hic sonant pivas, cifolos, tiorbas,
hic ve sampognas, pifaros, rubebas,
cagaque cimblos.
Factio non hic gibelina plus quam
ghelfa guardatur, sed amant vicissim,
235prandeunt, coenant, caciant, osellant,
arma manezant.
Non ibi cartae, tavolerus, atque
non ibi tric trac, crica, sbarainus,
cum quibus giochis iuvenes sedendo
240corpora guastant.
Ga. Ut super montem male barca possat,
utque barozzus male sulcat undas,
hoc facit stessum giovenezza stando
ludere cartis.
To. 245Mantuae zugant cugolis rodondis,
quas vocat Bressae populus borellas,
quando per cerchi spatium balotta
itque reditque.
Gonfias ballas veluti vesigas
250solis ad razzos agitant scanellis,
hic batit primus, rebatit secundus,
cazza notatur.
Giostra, bagordus, scrimiaeque ludus
sunt iuventutis godimenta nostrae:
255vos simelmenter iuvenes de Bressa
statis alegri.
dum modo Bressam poveram recordas,
quae patit nunc nunc mala tanta, quanta
260portat un’altra.
Nam quis hormaium Deus aut diavol
huic dabit qualcum miserae solazzum?
non, Toni, plus est ut erat sub alis
Bressa Samarchi.
265Qualis est inter Paduae vilanos
gallus aut sguizzer, magis aut todescus,
quum fracassatis ab utrinque squadris
cascat in illos,
quum tapinello rabidi lupazzi
270dant feridazzas ruginente ferro,
atque per panzam faciunt regattam
figere forcas;
talis est inter varias canaias
nobilis Bressae poverusque nostrae:
275inter et centum penitus busatur
artelarias.
Hanc avisavit bene tunc ruinam
quando castelli Mirabella turris,
tota de peso nebulis levata,
280longe volavit.
Illa bombardae stygium tenebat
pulverem, dico stygium, quod ipsum,
si Toni nescis, genuere mundo
trenta diavoy.
285Hanc focus coeli rapuit debottum.
O puta, qualis crepitus sonavit!
saxa de centum pesiis volarunt
ad Colucuttum.
Post eum casum sequiere tanta
290bella cum Gallis, italis, spagnolis,
cura Capellettis, sguiceris, todeschis,
ac Brisighellis.
non malapasquas in honore, vita,
295rebus in nostris, at honore tolto
robba cagatur.
At diem iam nox tenebrare coepit:
vado, sta sanus, pegorare felix;
ac meis stallis, modo quas relinquo,
300usa libenter.
To. Nocte tu noscum remanebis ista;
sta, tibi dico, bone mi Pedrale,
poma, castagnas habeo, casettum.
Pe. Nolo, valete.