Poesias sursilvanas/26
 |
Questo testo è incompleto. | |
| ◄ | 25 | 27 | ► |
La talpa sentenziada.
<poem> En il vitg de Perdertaglia Stat cun gronda vehemenza Sin cadruvi la puraglia Per truvar e dar sentenza. Cheu il pievel plein da grêta Secussegl'en tgei maniera Oz spêdir ord questa vêta Ina talpa prischuniera. Cun êgliada penetronta Che va tras maguol ed ossa, Miran tuts sin la puòconta Ctin treis combas gia en fossa. Bia torturas, bia martêris Els proponan sin cadruvi; Plaids e smanis e parêris Crodan cheu sc' in ver diluvi. 11 pli sabi en sabienscha Dell' entira'*redunonza Dat allura cun preschienscha La sublima declaronza: „Mo ascheia far caporis Lesses questa talpa viva? Veis vus paupers tapaloris En la testa tschintschigniva?" „Lein satrar cun pial e cua Quella bestia prigulusa! Dat ei sut il tschiel zanua Ina mort pli stermentusa?" Ina fossa fetg profunda Vegn cun palas uss cavada; Dalla fuola furibunda Vegn la talpa cheu satrada. Suenter qtiella sepultura Schi crudeivla, mo schi giesta, Sbrinzl' als umens de bravura La legria ord la vesta.