Poesias (Sandri)/30
 |
Questo testo è completo. | |
| ◄ | 29 | 31 | ► |
Questo testo fa parte della raccolta Rätoromanische chrestomathie
| [p. 60] | 30. |
(Annalas XVII.)
Sun dumandeda d’ün gentilom,
Sch’eau vuless ir davent,
Scha al servezzan pudess ir
Da sia muglier e bod partir.
5 ’Na buna peja m’ho ’l dit da ’m der,
Sch’eau vegn cun el davent.
Dimena co l’occasiun,
Sco ch’eau he taunt spetto,
M’ais chapiteda, sco ch’eau giavüsch;
10 Ch’eau sun minchuna, sch’eau refüd,
Già cha mieu cour ho taunt bramo
Da pudair ir davent.
Poss ir a vair bellas citteds,
Cha eau nun he mê vis.
15 Tar buns patruns vegn güst adret,
Chi faun cun me fich inandret.
Pü bel momaint nu ’m vain mê pü
Da podair ir davent.
Sun steda stüfcha da lönch innò
20 Adüna co da ster
In quaist sulvedi trid pajaiset,
[p. 61] Bain miserabel e zuond povret,
Cha nus stuains ans vivanter
Ils bgers cun ir davent.
25 Set mais del an düra l’inviern
E be duos mais la sted,
La prümavaira duos mais sulets,
L’utuon il rest, ch’ais ün maiset.
Ah, taunt sün pigna nun vains da ster
30 Dal sgür, scha giains davent.
Sch’eau vegn pratchand ün po il muond,
Schi rariteds poss vair,
Mia giuventüna s’ po sclarir
Experienz’and po survgnir.
35 Pü bella vita poss avair
Cu co, sch’eau vegn davent.
Laschain dimens per decis
Ün tel impissamaint.
Mas cheras mattas, vegn uoss’a ’s dir,
40 A vair il muond scha pudais ir,
Schi nun perdè l’occasiun
Da podair ir davent.