Poesias (Carnot)/6
 |
Questo testo è incompleto. | |
| ◄ | 5 | 7 | ► |
Igl onn quitordisch.
(Nach Calender, S. 37, 1915.)
Con stgir' ei oz la notg! Ils pegns ramuran,
En tut il vitg negliu cazzolas pli.
Entuorn baselgia van ils morts ed uran,
Stizzond lur brausla glisch ein els svani.
5 Lu vegn ei si dal Rein, sco sch' ei tunass,
Ed arva la fenestra cun fracass.
Spert tegn jeu mauns a Diu e less urar,
E stoi tremblar.
In um vegn tier il mir, la notg vegn clara,
10 Quel smeina in tizun cul pugn alzau;
Jeu aud' il ner e bletsch manti de bara
A sgolatschond sco in furius stemprau.
Igl um seferma, mira stgir sin mei,
Giud il manti daghira saung sil pei.
15 Jeu clom' en gretta: „Has ti dau colur
Cun saung igl
ur?“
El scrola siu manti sur tut la tiara,
Clar cotschna vegn la notg sco in burniu:
„Sche sas ti buc? Jeu sun igl onn d' uiara,
20 Ord mars de saung ha quei manti bubiu;
E quei tizun, quel hai jeu envidau
El fiug dil bi vitget, dil losch marcau;
Sche quei manti fuss buca bein bognaus,
Fuss el berschaus.“
25 „Vus cheu steis bein sin quolms ed en valladas:
Buc ina plaga sarva per la paisch,
Buc ina seif ei rutta tras brigadas,
Buc ina brenzla dada en truaisch.
Carstgaun de vall romontscha, vul surstar,
30 Sche dumbra mo las fossas en la mar!
Vul ti bargir, sche dumbra ils curdai,
Ils bandunai!“
Pli gronds vegn il tizun e pli sgarscheivels,
Igl um semein' entuorn, dat il cammond:
35 „Vegni, mes morts! Vegni mes
sventireivels!“
Jeu aud' il schumber plaunplaun a ramurond,
Jeu vesel in' armada senza fin,
Negliu bandieras, armas tier negin,
E las monduras ein de tuttas sorts,
40 — Quei ei ils morts!
Els marschan dus a dus en pasch profunda,
Amitgs ed inimitgs ein ussa frars;
Schi biars eis ei sco feins sin liunga spunda,
Els ein vegni dals camps e dallas mars;
45 Sco ils sitgurs retuornan temps de stad,
Van els encunter la perpetnadat,
Els ein svani sur tuts ils quolms el stgir
Sco in suspir.
Puspei tut stgira notg — — Tgei vuschs resunan
50 Sco ina mar? Nos babs, nos frars, nos spus,
Tgi ha quittau per nus, sch' els nus bandunan!
Els ein naven e tuornan mai tier
nus!“
Tgei liung plirar e tgei immens bargir!
Quei ei igl onn quitordisch sin spartir — — —
55 Il cor ei pleins. Resuna tras la val,
Zenett claustral!