Poesias (Camathias 1918)/7
 |
Questo testo è incompleto. | |
| ◄ | 6 | 8 | ► |
Igl agricolan.
Finalmein il favugn ha fatg
La fin cul glatsch stinau;
Ed il solegl scaldont ha tratg
Ite cagls si ord il prau.
Marvegl en pei ei uss il pur,
Cun gronds
e pigns luvrers;
Tut sto gidar tier la lavur
De terechinar ils eis.
II criec stat el benagl semtgaus
Spei sac, che schai giufuns;
— 223 —
Igl erbst sisu ei cavigliaus,
Fusers han ils cuntechunz.
El giuf ils bos ein gia schunschi,
II pur ed assistente
Ein giu sut casa compari,
Ite pigns han leghermente.
Ha! Co quei va atras il vitg,
Co tunan oz benagls;
Ils buobs han quei spitgau daditg,
Eis van sco tier termagls.
E cul canaster suenter vegn
La mumma bein dabot;
La Marte/ la cazetta tegn
Ed aunc in pign fagot.
Giu Taccla la familia va
E tochen sera stat;
Giantar leu giu la matta fa
Sco de fenar la stad.
Martin empiala francamein
E peglia pii tgamun;
II bab tegn criec stentusamein
Sil prau de grond tschancun.
El zuolc sederschan travs de gir,
Derar ei resta bauns;
La purà dat cun bratsch segir,
Cuntechond cun las mattauns.
Eis ei vegniu d'arar miezdi,
E cloman ils clutgera,
Sper ü clavau en in rudi
Ruaussan ils luvrers.
Tuaglia eis ei leu rasau:
II techespet verd de flurs;
La brocca cul cuntegn salau
Dat la tschaver'als purs.
E suenter pausa de miezdi
Ei dat aunc bia lavur;
Cul sèm, cugl erbst e cul risti,
Suar sto fetg il pur.
¦
— 224 —
La palma benedid'egl er
La mumma fetga ent;
„Havein nus fatg il nies duer,
0 Diu, dai carschament!"
Turnond cuntents la ser'il pur,
Cun membra steuncla fetg,
El di: „Bien Diu, per la lavur
Lai gartigiar nies fretg!"
ooo