Poesias (A. Tuor)/34
 |
Questo testo è da formattare. | |
| ◄ | 33 | 36 | ► |
La méta de fein.
(Nach Annalas, S. 153, 1901.) <poem> „Mes cars affonets, zupitschei buc il prau, Ch' ei en aschi biala verdura. Far don a nies proxim, gliez ei in puccau, Che meina vus alla malura. 5 La veglia bagorda, la méta de fein, Davos ina muschna currend spèrtamein, A vus las combettas giu sega.“ El liber tarmaglian ils cars affonets Gl' emprem spel clavau en l' umbriva. 10 Els ein aschi leghers, els ein aschi leds Ded esser mitschai ord la stiva. Ed affonts e mats e féglias E vegliurds e femnas véglias El damonda spèrt e viv: „Veis vus aunc il narrativ! Filologs de tiaras jastras, Mond sin vias fetg seniastras, Oz pretendan positiv „Els han mai giu narrativ!“ Denton ad els plaian ils pastgs e las flurs, Els fan sin la prada spir vias e turs, Emblidan ils plaids della mumma. 15 Davos ina muschn' uss il pign enzitgei, Observ' enzitgei che balucca. „La méta de fein!“ cun anguoscha, tedlei, Tuts cloman sco ord ina bucca. Els vesan la nausch' a currend neunavont, 20 Cun schuba sgulonta, la faultsch a smanond, Figiend sbargatuns smisereivels. Sur dutgs e sur crappas e lenas e sfoss Els prendan cun prescha la fuigia; Ord tema gnanc astgan mirar anavos 25 Sin quella che vegn e castigia. Els passan en stiva, tras gl' ésch a currend, Sepeglian dabot a buffond e bargiend Vid schubas e mauns della mumma. „La méta de fein! cheu balbegi' il pignet, 30 „Pertgira nus, mumma, pertgira!“ Rispunda sin quei smanatschond cun il det La mumm' alla roscha che plira: Mes cars affonets, sin il prau essas stai. Vus essas per clétg quella gada mitschai — 35 Mirei co ei va l' autra gada!“