Hymnus sin la primavera

../12 ../14 IncludiIntestazione 26 febbraio 2016 50% Da definire

Hymnus sin la primavera
12 14

Hymnus sin la primavera. (Nach Annalas, S. 203, 1898.)

Il tschiel sesereina
E bi de smervegl
Terlisch' il solegl;
La tiara terreina
5 Da neiv e da glatscha,
Che veva satrau
La vall ed il prau
Sin tut la surfatscha.
En fossa zun stgira
10 Gl' unviern ei satraus;
Per ditg bandischaus
Cun sia puppira,
Ch' a tuts caschunava
Siu freid regiment,
15 Che fom e sterment
Pertut derasava.
Navent ei la lera
De dis stgirentai;
Tras suffels scaldai
20 Uss ti, primavera,
Cun forzas celestas
Tier nova vigur,
En nova splendur,
Puspei sededestas.
25 Cun flurs che flureschan
De tuttas las sorts,
Ils praus ed ils orts
Stupent sevistgeschan.
Niev cagl tut che catscha,
30 Pops mintga verdin
Gie, rosas perfin
La nauscha spinatscha.
Sil spitg della plonta
Entuorn il tschupi,
35 Resida gl' utschi;
El legher leu conta
Sut feglia schi loma;
Tier finadin tun
De sia canzun
40 Ballontscha la roma.
Uss greva tristezia,
Che ditg ha regiu,
Semida pleunsiu
En spira letezia.
45 Dal cor, gravedetgnas,
Vus era cedei,
Puspei bandunei
Miu égl, stgiradetgnas!