Pinochio par anpezan/Capitolo 22

../Capitolo 21

../Capitolo 23 IncludiIntestazione 15 settembre 2014 75% Da definire

Carlo Collodi - Pinochio par anpezan (1883)
Traduzione dall'italiano di Ernesto Majoni Coleto (2008)
Capitolo 22
Capitolo 21 Capitolo 23

Capitolo 22

Pinochio el ciata i ladre, e par el premià el bacan el lo lascia ‘sì

L ea pi de do ores che el dromia beato, canche ves mesanote l à descedà el sussuro de calchedun che parlaa sote osc: i parea de sentì zizidà daante ciasa à betù ra ponta del nas fora dal cabioto e l à vedù cuatro bestia scures che someaa jate. Ma no n ea jate, l ea martoriei, besties che es magna carne e es é goroses soralduto de voe e de pulote. El pi svijà de chi martoriei l é ‘sù dal cabioto e l à dito sote osc:
- Bona sera, Melanpo.
- Ió no n ei gnon Melanpo – l à respondù el buratin.
- E alora ci sosto?
- Son Pinochio.
- E ce festo ca inze?
- Fejo el cian da guardia.
- E Melanpo agnó elo? Agnó elo el cian che stajea inze sto cabioto?
- L é morto ancuoi bonora.
- Morto? Oh por bestia! L ea tanto un bon! … Ma, a te vardà inze par el mus, te somees anche tu un cian pien de creanza.
- Scusame, ma ió no son un cian!…
- E ci sosto?
- Son un buratin.
- E festo el cian da guardia?
- Par desgrazia: l é el mè castigo!…
- Ben, alora te digo cemodo che see d acordo con Melanpo bonanima, e te saras contento anche tu.
- D acordo de ce?
- Nosoutre vienon na ota in setemana, conpain de ignante, a sciascignà sto purinei, e se porton via oto pites. De sta pites, sete se res magnon, e una te ra dajon a ti, s intende, se te fejaras finta de dromì e no te vienarà in mente de te bete a baià e descedà el tò paron.
- E Melanpo fejeelo propio coscì? - l à damandà Pinochio.
- El fejea propio coscì, e son senpre ‘sude d acordo. Tu vatin a dromì zenza festide, e stà seguro che ignante de sin ‘sì, te lascion inze l cabioto na pita beleche pelada par doman da disnà. Sone intendude?
- Anche massa! … - l à respondù Pinochio e l à sgorlà ra testa, come par dì: - ca de poco in parlaron ben danoo!

Canche i martoriei i s à sentù segure del fato sò, i é ‘sude alolo dal purinei, che l ea deboto tacà al cabioto del cian, i à sbardenà coi dentes e co ra onjes ra portela de len e i s à calumà inze, un drio l outro.

I no n ea gnanche ruade inze dute, che i à sentù ra portela che se saraa con un colpo seco.

El r aea sarada Pinochio: par ra sarà meo e ra pontelà, l à poià un gran coolo su par sora, e dapò l à scomenzà a baià; e l baiaa polito, propio conpain de un cian da guardia, bu-bu-bu-bu.

A sentì baià, el bacan l é soutà ‘sò de lieto, l à tolesc su el s-ciopo e l é ‘sù sun funestra a craià:
- Ce suzedelo?
- L é i ladre – l à dito Pinochio.
- Agnó ei?
- Inze inze l purinei.
- Vieno ‘sò alolo.
E l bacan l é ruà sò pi sbelto de un lioro: l é ‘sù de corèn inze inze l purinei e dapò de aé brincà e sarà inze inze un saco dute i martoriei, l i à dito beato:

- Co l é dinultima sé tomade inze ra mè mas! Podarae ve castigà, ma no son coscì faich! Inveze, me contentarei de ve portà dal osto ca daejin, che l ve pele e l ve feje coe pian pian come liore ben saoride.
L é un onor che no ve merità, ma i ome de bon cuore come me i passa sora sta robetes!…
E pò l é ‘sù da Pinochio, l à scomenzà a l sliscià e l i à damandà:
- Cemodo asto fato a t inacorse de ra tria morinela che i aea paricià chi ladroi? Melanpo, el mè brao Melanpo, el no s aea mai intaià de nuia!…
El buratin l arae podù i contà duto chel che l saea: l arae podù i contà cemodo che l cian e i martoriei i s aea betù d acordo par l inbroià: ma l s à recordà che l cian l ea morto e l à pensà: - Ce ‘soelo cusà i morte?… I é morte, e ra meo roba che se pó fei l é chera de i lascià in pasc!…
- Co l é ruà ca i martoriei, dromiesto o seesto descedà? – l à seguità a i damandà l bacan.
- Dromie – l i à respondù Pinochio, - ma i martoriei i m à descedà co ra sò ciacoles, e un l é vienù ca dal cabioto e l m à dito: “Se te m inprometes de no baià e no descedà el tò paron, te regalon na pita ormai pelada!… Capio? I é stade coscì sfazade da me dì sto tanto! Parceche aé da saé che son solo un buratin: arei duta ra peches de sto mondo, ma me mancia chera de tienì terzo e dià ra fegura strazades!
- Brao pizo – l i à dito l bacan, e l i à batù sun una spala. – Chel che te disc el te fesc onor, e par te mostrà ce contento che son de te, te lascio ‘sì alolo a ciasa.
E l à destacà ra colagna che l i aea betù.