Pinochio par anpezan/Capitolo 20

../Capitolo 19

../Capitolo 21 IncludiIntestazione 15 settembre 2014 75% Da definire

Carlo Collodi - Pinochio par anpezan (1883)
Traduzione dall'italiano di Ernesto Majoni Coleto (2008)
Capitolo 20
Capitolo 19 Capitolo 21

Capitolo 20

Na ota fora de prejon, Pinochio el fesc par tornà a ciasa da ra Fatazina, ma par strada el ciata un burto sarpente e pò el se ciapa inze inze na trapola

Pensave r alegreza de Pinochio, canche l é vienù fora de prejon! Inze un vede e no ede, el sin è ‘sù alolo da ra zità e l à ciapà ra strada che r aea da l menà da ra ciaseta de ra Fatazina.

Gouja l guergno, par strada l ea duto un pantan e se fondaa fin a mesa janba. Ma l buratin el seguitaa zenza gnanche s inacorse. Pien de chiza de saludà danoo sa pare e ra soreluca coi ciaei zelestes, el corea e l soutaa come na fouzigora, e a core el pantan el i schizaa su fin su su ra bareta.

El corea e l dijea:
- Ce de desgrazies che m é capità … Ma me res merito dutes! Son un testastei e un dispetos … e voi fei senpre chel che voi, e no i abado mai a ci che me vo ben e l à pi judizio de me!… Da ca inaante, ‘suro de canbià e deentà un tos da sesto e judizios … Ei beleche capì che ai tosc che i no obedisce a negun ra i và senpre malamente e i no in intia pi una bona. E mè pare, che l m ebe spetà? Che l ciate in ciasa de ra Fatazina? L é un toco, poereto, che no l vedo e tarenteo de me l strucà e me l buscià su. Che ra Fatazina ra me pardone ce che ei fato?
… Era ra m à senpre tendù e ra m à vorù coscì ben … se son ancora vivo, l é duto merito sò!… Agnó se ciatelo un pizo pi malingrato e zenza cuore de me?

Fin che l dijea sto tanto, el s à fermà spasemà e l à fato cuatro pasc indrio.

Ce aeelo vedù?

L aea vedù un sarpente destirà inze meso strada, co ra pel duta verde, i oce che lujia come l fo e na coda spiza che ra fumaa come un camin.

No podé ve fegurà ce festide che l à ciapà el buratin: el s à tirà pi de zinchezento pasc indalonse e l é ‘sù a se scentà sun un grun de sasc, a spetà che l sarpente el sin ‘sisse par i fate suoi e l lo lasciasse seguità par ra sò strada.

L à spetà un ora, does, tré: el sarpente l ea senpre là, e anche da indalonse se vedea polito i sò oce rosc come l fo e l fun negro che vienia fora da ra ponta de ra coda.

Pinochio, che l cardea de aé corajo, l i é ‘sù daejin e co na ojeta fina fina, par someà pi un caruzo, l i à dito:
- Scusame, scior sarpente, me fejassao l piazer de ve tirà da na banda e me lascià passà par strada?

Conpain de parlà coi mure. No s à moesc nuia.

Alora l à seguità, con chera de solferinà sote:
- Aé da saé, scior sarpente, che ei da ‘sì a ciasa, agnoche me speta mè pare, che l é nossicuanto che no l vedo!… Donca, me lasciao seguità par ra mè strada?

Pinochio el spetaa che l sarpente el i respondesse, ma nuia: el sarpente, che fin poco ignante l ea sbalzin e pien de virbel, l é deentà duro come un sas. L à sarà i oce e da ra coda no n é pi vienù fora bufe de fun.
- Che l see morto? – l à dito Pinochio, e intanto el se sfreaa ra mas dal contento: zenza pensà sora un menuto, l à proà a i soutà via par sora, par ruà del outro ver. El no n aea gnanche tirà su na janba, che l sarpente l é leà su de colpo, conpain de na susta, e l buratin el s à spasemà, el s à inzanpedonà e l sin é tomà in cu.
L é tomà ‘sò coscì malamente che el s à inpiantà co ra testa inze l pantan e l é restà co ra janbes par aria. A vede l buratin co ra testa in ‘sò che l scarpedaa, el sarpente el s à betù a ride coscì de pien bocia che ride e ride, co l é stà ra fin, s à sbreà na vena inze ra panza e l é restà là, morto.

Pinochio el s à betù a core par ruà da ra Fatazina ignante note. Par strada i é vienù tanta de chera fame che l é soutà inze inze un cianpo, con chera de curà alcuante bares de bona ua. El no l aesse mai fato!

Apena ruà sote ra piantes, crac!…, l à sentù doi feres pies de pontes che i se saraa intor ra sò janbetes e i fejea vede ra steles. Chel por buratin el s aea injanbarlà inze na trapola, betuda là dai bacane par brincà alcuante martoriei, che i fejea straje inze i purinesc là intorno.