Pagina:Vocabolario del dialetto napolitano (Rocco 1882, A - CAN).djvu/61

zo vale Conciar per le feste.

Rinnovare la politura ai mobili di legno, la vernice, o simile.

Rinnovare il pegno scaduto pagandone l’interesse per altro tempo.

Suffragare le anime dei morti con messe, elemosine, digiuni o altre opere buone. E però quando uno prova un piacere, una contentezza, o soddisfi un desiderio, o vede alcuno giustamente punito, suole esclamare Addefresca o Defresca o Refresca l’aneme de lo purgatorio, che il volgo restringe in Frisc’a ll’anema ec. Cap. Son. 175. P’addefrescà l’arma de vava.

Addefrisco. Ristoro, Conforto, Alleggiamento. Lo Sagliem. 3. 6. Ah sciorte! nce vorria chist’addefrisco Doppo de tanta guaje.

Suffragamento alle anime dei morti.

E per ironia Imprecazione.

Addegrenire. Lo stesso che Addecrenire. Pag. Batr. 1. 14. Schitto doje cose ncoppa de la terra Me fanno addegrenì lo spiretillo.

Addeità. Deità. Ciucc. 10. 8. E l’aote addeità. E 26. L’unnece addeità… L’addeità chiù grosse.

Addelettante. Dilettante, Cultore di una disciplina per proprio diletto senza farne professione. Per lo più si dice di coloro che rappresentano privatamente cose teatrali.

Addelettare. Dilettare. Sarn. Pos. ntr. p. 159. Addelettannose veramente chiù de la quantetate che de la qualetate. Ciucc. 8. 22. Vuje v’addelettate, Pe chello che me pare, de pettura?

Addellettare. Lo stesso che Addelettare. Morm. Fedr. 4. 23. 5. De volare pe tutto m’addelletto. Ciucc. 7. 9. Venga chi s’addelletta de trascorrere. Val. Fuorf. 1. p. 84. E qua studente puro addellettannose ec.

Addemannare. V. Addemmannare.

Addemmanna. Lo stesso che Addimmanna. Sarn. Pos. 2. p. 200. Lo patre, se be le pareva che st’addemmanna fosse a lo spreposeto, puro ec. Fas. Ger. 5.69. So mperteniente assaje chiù l’addemmanne. Stigl. En. 1. 99. O co troppo addemmanne lo frusciasse.

Addemmannare, Addemannare, Addimninnare. Domandare, Chiedere, Richiedere. Som. Pos. 1. p. 171. Tornato pò lo marito a la casa, subeto l’addemannaje le cauze e le scarpe. Bas. Pent. 4. 2. p. 22. Addemmannato n’uovo frisco. Perr. Agn. zeff. 6. 71. Ma Bacco l’addemmanna na carrafa. Cuor. Mas. 2. 18. (?) Non se mancaje porzì d’addimmannare… se dovesse Lo castiello Santermo conzegnare De lo puopolo mmano.

Per Chiamare, Nominare. V. Addommannare.

Comme s’addemmanna dicesi dì cosa o persona di cui non si sa o non si ricorda il nome.

Addemora. Dimora, Indugio. Fas. Ger. 9. 74. S’armaje senz’addemora.

Addemorare. Dimorare, Soggiornare.

Indugiare, Tardare. Fas. Ger. 11. 69. Via, che s’addemora? Su, ca mo mporta, e s’ha da di e da fare.

Addemostrare, Addemostare. Dimostrare. Tard. Vaj. p. 59. Pe le balentizie granne addemostrate da lloro. Fas. Ger. 2. 42. Addemosta Ca ped isso no nchiagne lo tapino.

Addemostrativo. Dimostrativo. Tard. Vaj. p. 14. Co no pronomme addemostrativo se voze dechiarare lo cuccopinto de Parnaso.

Addemostrazione. Dimostrazione. Tard. Vaj. p. 155. S’ausa nne l’accasiune de li matremmonie fare varie e deverze addemostraziune de festa.

Addenocchiare. Addenocchiarese vale Inginocchiarsi. Sarn. Pos. 1. p. 182. Se l’addenocchiaje nnante credennose che fosse quarche fata E appr. S’addonecchiajeno a li piedi suoje. Cap. Il. 1. 27. No l’aje da me manco si t’addenucchie. Cerl. Cronv. 1. 6. Addenocchiate e presenta lo memmoriale. Cort. C. e P. 7. p. 195. M’addenocchiaje nterra e rengraziaje Febo. E V. de P. 1. 13. Po m’addenocchio e dicole buon juorno. Stigl. En 10. 134. E d’Anea le denocchia addenocchiato Abbraccia. Fas. Ger. 8. 79. Fuorz’aspettate mo ch’a buje nzertune Ve conta addenocchiato le ragiune? E 20 31. Addenocchiate li Franzise, auzajeno Le mano ncielo.

Accasciarsi, Cader sulle ginocchia. Cap. Il. 5. 63. Anea s'addenocchiaje, ca ncoppa a l’ossa Non se rejeva.

Addenocchiaturo. Inginocchiatojo. Vott.