Pagina:Vocabolario del dialetto napolitano (Rocco 1882, A - CAN).djvu/308

CAM — 286 — CAM


vottate, o mo faccio, Pratone e buono, fora cammesola.

Dicesi pure di un Corpetto di lana o di altro che si mette a carne o sulla camicia per ripararsi dal freddo, Camiciuola.

Cammesolella. Dim. di Cammesola. Fas. Ger. 12. 64. E na cammesolella, che traponta D’oro nce le stregnea, ec.

Cammesoletta. Dim. di Cammesola.

Cammillo. Lo stesso che Camillo. V. Cammelo. Fas. Ger. 15. 11. Cammille carreare ed alifante Quantetà de farina. E 19. 58. De cammille e alifante ghiea a le stelle L’allucco.

Cammina. Forse Avviamento, Buon indirizzo dato ad un affare. Cap. Il. 1. 86. Fuorze avimmo nfavore la sentenzia Si nce aje tu puro parte a sta cammina.

Camminare. V. Cammenare.

Cammino. Cammino, L’atto del camminare. Stigl. En. 1. 101. Lo cammino accossì secotiaro Pe na via strettolella che nce steva. Cap. Il. 2. 5. E pecchè sa ca si vo fa cammino Sulo Nestorro sta bestia cravacca.

Via, Sentiero. Fas. Ger. 3. 55. Na valle, che nce ha mmiezo li cammine, La sparte. Bas. Pent. 2. 2. p. 170. Non saccio comm’è stato rutto lo cammino.

Camino dove si accende il fuoco. In gr. καμινος e in lat. caminus valgono Fornace. Fas. Ger. 7. 44. Armida… Fece astotà le lampe e li cammine.

Cammio, Cambio. Cambio nel sign. commerciale. Bas. Pent. 1. egr. p. 150. Venimmo a lo mercante Che fa cammie e recammie. E 3. 8. p. 338. Li banche, li bancarotte e li mercante de cammio de la cetate. E 5. 7. p. 182. Aje mparata n’arte de mercante a fare cambio de ec. P. a f. 1. 9. (?) Ma la cosa va chiù bona Ca lo cammio corre a bista.

Lettera de cammio è la Cambiale.

Seconna de cammio è la Seconda di cambio, e figuratamente la Ripetizione di cosa dispiacevole o dolorosa. Ros. Pip. 2. 14. (?) Che? nce vuoje fa soccedere La seconna de cammio? vavattenne. Sadd. Pat. Tonn. 3. 10. (?) Ca chisso già le face La seconna de cammio e se nne vace. Cuor. Mas. 3. 22. (?) Volite fa de cammio la seconna?

Contraccambio, Ricompensa. Bas. Pent. 2. 4. p. 189. Chesto è lo cammio d’averete puosto nforma de ragno.

Agghiostare li cammie, oltre al proprio sign., vale Conciar per le feste. Sciat. 5. p. 263. Ed agghiustatele li cammie, lo ncafacciajeno, ncatastajeno e fravecajeno a no tufolo de lo necessario. Bas. Pent. 1. 4. p. 63. Presserò troppo tennera de premmone non faggio a la primma agghiostato li cambie. E 3. 9. p. 843. Mo te l’agghiusto li cammie e l’accorto li passe.

Cammisa. Camicia. Cap. Son. 130. Nude le bedarraje senza cammise. Ol. Nap. acc. 2. 35. Niente, niente, responne, e priesto priesto Se nfila la cammisa e lo cauzone. Tior. 1. 43. Nzomma allordaje de cacca la cammisa. Cerl. Dam. spir. 1. 4. Te vorria ngaudiare, si be n’avisse auto che la cammisa. Ciucc. 7. 35. Lavacolata, senza la cammisa. E 10. 27. Ammantata Co na cammisa stea de tela janca.

Ncammisa e A la ncammisa vale Colla sola camicia. Fas. Ger. 1. 57. O che stia armata o stia ncammisa. Cap. Son. 215. Na mmorra a la ncamnnisa de janare.

Mmaneca e ncammisa e simili vale Scamiciato. Fas. Ger. 11. 58. E frezze e prete a mmaneche ncammise Tirare e no stimmà d’essere accise.

Ncazonetto e ncammisa vale In mutande.

Il dì seguente alle nozze si mostra ai parenti, presso il volgo, la camicia insanguinata dalla rottura dell’imene. Cort. Vaj. 1. 27. Mostrare la cammisa allegramente Quanno venette po lo parentato.

Restà senza la cammisa, Vennerese la cammisa, Levà la cammisa e simili frasi esprimono l’estremo grado della miseria. Cap. Son. 123. Povera poesia mmano a sti pazze! L’hanno arreddotta a ghi senza cammisa. A. L. T. Diav. cond. 1. 2. Faje senza la cammisa Mariteto restà.

Stracciare na cammisa vale Venire alle mani. Fas. Ger. 2. 39. A straccià na cammisa era assaje lesta.

Stregnere chiù la cammisa che lo jeppone vale Strignere più la camicia che la gonnella. La Mil. 3. 2. Me stre-