 |
Questa pagina è ancora da trascrivere o è incompleta. | |
bunatum plebis gessere. Ultimus consulatu gcnus nobihtavit secundo; avus eius Publius primus e familia consul fuerat, U. C. 418 [A. N. Chr. 336]. Ad rem de P. Aelio iurisconsulto: augur, tribunus et aedilis píebis, praetor, dictator comitiorum habendorum causa, consul denique, collega Cn. Cornelio Lentulo, U. C. 553 [A. N. Chr. 197] ex Livio discimus, qui et mortui annum assignat.
Sex. Aelium Paetum, Catuin dictum ab Ennio, hoc est acutum, aedilatum curulem gessisse U. C. 554 [A. N. Chr. 200] coss. P. Sulpicio II et C. Aurelio, Livius notavit, et consulem factum cum T. Quinctio Flaminio, U. C. 556 [A. N. Chr. 198]; censuram quator post annis administravit.
M. Porcius Cato Censorius aut Censorinus, post aedilitatem plebis et praeturam, consul factus est U. C. 559 [A. N. Chr. 195] cum L. Valerio Fiacco. Alibi patriae memorias concinnavi, ubi Catonis gesta in Hispania citeriori persequor: censor et augur fuit (late Plutarchus, Livius, Pomponius, etc.).
Filius M. Porcius Cato fuit tribunus plebis. Cum praeturam ageret U. C. 602 [A. N. Chr. 152J mortuus est, et ipse primi nominis iurisconsultus. Caeteros non persequor: sufficiunt hi, quia multi, quia primi; et aliqui a Pomponio iurisconsulto omissis.
Vale reipublicae Iitterariae nostraeque universitatis incremento.
Barrinone, vi kal. maii 1709.
(1) Huic honorificentissimae epistolae illustrissimi praefecli, multis et rnagnis nominibus de republica literaria optime meriti de nostra regia universitate cum maxime, de me autetn humanitateet beneficentia praeter caeteros, tunc in praesentiarum respondi iis quae posiea scripsi Vibro priore \De uno\, cap. clxxi a principio usque ad \ «Hinc aperiuntur». Sed viri omnis divinae et hutuanae eruditionis, rerum romanarum romanique iuris ad miraculum usque doctissimi, haec una appositio mihi ad principia iuris romani vestiganda iam mea sponte currenti stimulos pungentissimos addidit; et, dum de arcana iurisprudentia romana altius latiusque cogitarem, caussam illam tandem inveni, quam Aristoteles in Politicis disertissime quidem docet esse propriam reipublicae optimatium notam, custodiam legumi sed omnes, qui de re civili scripsere, eam custodiam putarunt esse qua vulgo leges in omtii republica servandas curant. Sed enim, re ab origine repetita, inveni regna heroica fuisse regna optimatium, et romanum regnum fuisse heroicum, et sic custodiam legum; quam notam Aristoteles consignat optimatium, reipublicae comperi esse ipsissimum ius in latenti,
