 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
| 8 | ortona a mare |
rite, je le decé; se zz’avé da ji’ ddurmì’, pure je le decé. E ccuscìnde stétte sjìembre felic’ e ccundènde.
Pel principio (uscita del mago) cfr. Pitrè, ia parte delle Novelle XVIII, XIX, XXXII e LII — Per l’orditura di tutta la novella, Comparetti, III, La Barbuta; Nerucci, XXX, Collo di pecora, e XXXVII, Testa di bufala.
II.
LA BBRUTTA CENERÈLLE
Jéve ’na vôte ’na mójj’ e nu marite, e ttenéve ’na fijje. Z’è mmòrte la mámme, e lu pêtr’ á rtóte1 la mójje. É ’šcite gràvede, e ffatte ’na cìttele. Dapú, cla cìttele prezzéve, e cchell’âtra cìttele desprezzéve; e le chiaméve la Bbrutta Cenerèlle. J’á détte nu ggiorne: «Bbrutta Cenerèlle, va ppášce’ lu vuvùcce2, e ècchete nu pése3 de stóppe; quéste l’á da felá’ déndr’a ògge». É jjìt’ a ppašce’ lu vuvucce chestjìe, e zz’è mméss’ a ppiágn’ a lu vuvucce, e jj’á détte: «Vuvucce mé’, come dajj’ ’a fa’! Vuvucce mé’, come dajj’ ’a fa’!». Lu vuvucce j’á détte: «N’n de pená’; tu le fil’, e jji’ l’ajjòmmere4». Chestjìe è rgghjìt’ a la chêse, e la matréjje j’á détte: «Scîlle5 fernite?, scîlle fernite la stópp’ a felá’?». «Gnorscì, l’ajje felêt’ e jjummarête».
Lu ggiorn’ apprèsse, je n’á dête du’ de pise de stópp’; e jj’á détte: «’Ssa stóppe l’á’ da felá’ e l’á’ jjummará’ déndr’a ògge». Chelljìe ze n’è jjìt’ a ppašce’ lu vuvucce. È ’rruvêt’ a lu pòste, e zz’è mméss’ a rpiágne’ ’m bacc -i- a lu vuvucce. Lu vuvucce j’á détte: «»Studéte, studéte6!; ca
