Pagina:Tiraboschi - Storia della letteratura italiana, Tomo VII, parte 4, Classici italiani, 1824, XIII.djvu/473

LIBELLUS 2435 Vergilii hic manes semper sub nocte silenti Evocat, et Musis cogit adesse suis. Te Maro non ausim, prisco cui Musa Maroni Aemula dat Latio nomina nota foro, Immemor obscuras inter liquisse tenebras , Et sinere ignavo delituisse situ. Exuis humanos extemplo e pectore sensus, Fatidicique furens induis ora Dei; 175 Pulcher inaurata quoties testudine Jopas Personat, et placido murmure fila movet. Hauriretque Helicona prius, Dircesque fluenta , Desereret coeptum quam tuus ardor opus. Liviani audentis narrat fera bella Modestus, Quotque hominum dederit millia multa neci; Inter ut arma illi mens imperterrita mansit; Huius opus Seres, Antipodesque legent. Ille opifex rerum coeli qui lapsus ab Arce Filius aeterni maximus ille Jovis, 180 Orbi pererrato , cum quid bene gesserat olim Describi insolito carmine vellet opus, Musarum infantem subtraxit ab ubere sacro Aonio assuetum fonte levare sitim; Nomen et imponens peramatae a stipite frondis Dixit: Quernus eris, tu mea gesta canes. Inde sacrosancto celebrat sic omnia versu Divinum ut cuncit numen inesse putent. At quibus e doctis domus est ignota Coryti? Tespyadum curae est cui bona ne pereant. 185 Vatibus hic Sacris Moecenas splendidus, illi , Si foret Augustus, tempora avara nocent. At tua, quod potis es, sunt Phoebi tecta Sacellum, Cumque novem Musis illa frequentat Amor. Verticis Aonii musarum in culmine templum Desertum stabat jam sine honore locus: Annua poenituit Phoebum pia Sacra Sororum Jamdiidutii amisso flamine nulla fore. Quaesitumque diu juvenem renovare quotannis Mystica sacra jubet flaminiumque vocat. 190 Inde Elegos, blandosque sales, seu fortia bella, Pangit, habet veneres, nec decor ullus abest. Aixtreu Bn llrllj, dut, 24S. Irine. M»duliu A11iniiirnsi* diti. aJ>3. Camillus QuemlM Arrlnpocla Leon. X dist. 20 S. Jo. Corii m*. TlIlABOSCHI, Vol. XIII. 3o