Pagina:Tiraboschi - Storia della letteratura italiana, Tomo VII, parte 4, Classici italiani, 1824, XIII.djvu/464

Jac. S uMtus ilui. 51. Par. Bcmk ilist. 47. Anlnniut (ninnili 1 ilist. SS. (1) Edit. Coryc. addit hoc disticon: llinr fm da* ciurli* prorsu* peli- Ih-Ila stillilo , Dum rrierai nmtri Inmpori* birtoriam. (5) Alius otiinino est orilo , quo in alio oxcniplari roctaruni nomina roronscntiir: quo quisquc loco dispositus sii, in margine adnolaviinus. Poetar, quibus nurucrus non adponitnr, in alio esemplari desideranti!!1. (3) in alio esempi. Jlvrida. 2^26 DE POETIS URBANIS Plurima nunc quamvis Valum con.ribus obstent , Attamen his oestrum mentis inosse vides , Quos furor ille animis coelo dilapsus inhaeret, Et propriae immemore.? conditionis agit. Hinc tua nescio quid pectus praestringit, et urget, Ut superet Joviae gloria gentis avos (1). Ac mea nescio quid molli dicat otia Phoebo, Meque etiam invitum munera ad ipsa rapit, Hinc fovet alma sino sacros tot Roma Poetas , Fama, quibus cineres contigit ante suos fa). 20 jElas nulla tuum minuet, Sadolete, decorem, Gloria nec longo tempore victa cadet, Laocoontei narras dum marmoris artes , Concidat ut natis vinctus r.l> angue pater. Curtius utque etiam patriae succensus amore Et specie et forti conspiciendus equo, Fervida (3) dum virtus foret in juvenilibus annis Praecipitem se se tristia in antra dedit. Lembus , et hoc mirum est, Venetis nutritus in undis Ethrusco hunc tantum quis putet ore loqui t 2’* Nec minus est Elegis Latio sermone disertus, Hoc Pana ostendit dum Galatea fugit. Hic canit Heroas, atque illos versibus aequat, Et superat cantu tempora prisca novo. In breve sive opus est spacium deflectere carmen, Curriculo effraenis colla retorquet equi. Hi simul Idalios damaseni e gramine ruris Unanimi flores saepe tulere sinu, Horum opera ad fontis dum Musae aganippidos umbram Phoebei evitant torrida plaustra jugi. 3o Ut Socis vacuas oblecter carmine mentes Ad citharae pulsum Calliopea refert,