 |
Questa pagina è ancora da trascrivere o è incompleta. | |
TEnzo s3 0\r Rafaello, ch’io non posso lasciare di riportarlo qui stesamente: Vir praedives , dice egli (Op. p. 101) , et Pontifici gratissimus Raphael l rbinas juvenis summae bonitatis , sed admirabilis ingenii. Hic magnis excellit virtutibus , facile pictorum omnium princeps, seu theoricen seu praxin aspicias. Architectus vero tantae industriae , ut et inveniat ac perficiat, quae solertissima ingenia fieti posse desperarunt. Praetermitto J itruvium, quem ille non enarrat solum, sed certissimis rationibus aut defendit, aut. accusat, tam lepide, ut o mnis livor absit ab accusatione. Nunc vero opus admirabile ac posterati incedibile exequitur (nec mihi nunc de Basilica Vaticana, cujus Architecturae praefectus est, verba facienda puto) , sed ipsam plane urbem in antiquam faciem et amplitudinem et symmetriam instauratam magna ex parte ostendit. Nam et montibus altissimis et fundamentis profundissimis excavatis , reque ad scriptorum veterum descriptionem et rationem revocata, ita Leonem Ponteficem, ita omnes Quirites in admirationem erexit, ut quasi coelitus demissum numen ad aeternam urbem in pristinam majestatem reparandam omnes homines suspiciant. Quare tantum abest, ut cristas erigat, ut multo magis se omnibus obvium et familiarem ultro reddat, nullius admonitionem aut colloquium refugiens , utpote quo nullus libentius sua commenta in dubium ac disceptationem vocari gaudeat , docerique ac docere vitae praemium putet. E narra ivi ancora, ciò che altrove abbiamo avvertito (par. 2), dell’amorevole assistenza che egli prestava a quel Fabio da Ravenna
