Pagina:Tiraboschi - Storia della letteratura italiana, Tomo III, Classici italiani, 1823, III.djvu/676

QUARTO 6l5 Odofredo giureconsulto del XIII secolo , da noi poc1 anzi citalo. Ma qui convien riferire il passo ov’egli di ciò ragiona, per esaminar poscia se in ogni cosa gli si debba dar fede. Nè sarà, io credo, spiacevole a chi legge, ch’io rechi le stesse parole di questo scrittore che per certa sua schietta semplicità leggesi con piacere: Dominus f merius, die’egli (l. cit.), qui fuit apud nos lucerna juris, idest primus qui docuit in civitate ista. Nam primo coepit studium esse in civitate ista in arti bus: et cum Studium esset destructum Romae, libri legales fuerunt deportati ad civitatem Ravennae, et de Ravenna ad civitatem istam. Quidam Dominus Pepo coepit auctoritate sua legere in Legibus; tamen quidquid fuerit de scientia sua, nullius nominis fuit. Sed Dominus Yrnerius, dum doceret in artibus in civitate ista, cum fuerunt deportati libri legales, coepit per se studere in libris nostris, et studendo coepit docere in Legibus, et ipse fuit maximi nominis; et quia primus fuit, qui fecit glosas in libris nostris, vocamus eum lucernam juris. Lo stesso ripete egli altrove (ad L. Falcid.), ove anche spiega quai libri precisamente fosser recati a Bologna: Cum libri fuerunt portati, fuerunt portati hi libri: Codex, Digestum vetus et novum, et Institutiones: postea fuit inventum Infortiatum sine tribus partibus: postea fuerunt portati tres libri: ultimo liber Authenticorum inventus est. Questo solenne trasporto de’ libri legali da Roma a Ravenna e da Ravenna a Bologna è sembrato favoloso al P. Sarti (l. cit. p. 6). E certo se Odofredo avesse voluto dirci che