Questa pagina è stata trascritta, formattata e riletta. |
30 | tesoro letterario di ercolano |
TOM. VI.
PHILODEMI DE VITA DEORUM.
I. | De diuturna Deorum vita quid senserint Zeno, et Nicostratus. |
II. | Stoicorum opinio de Mundi duratione rejicitur. |
III. | Deus locum in Mundo non occupat. In qua re participem nostrae naturae eum censeat Epicurus. |
IV. | Notantur quaedam Stoicoruni repugnantiae de Diis. |
V. | Quo sensu Dii omnigena honorum communione gaudeant. |
VI. | Deus non habet cupiditates, quae habentem torquent. |
VII. | De ira Dei. |
VIII. | Quid mutuo secum communicent Dii. |
IX. | Exsibilat fabulam de congressu Dei cum lapide. |
X. | Stoicorum de Dolore sententiam respuit. |
XI. | Num Dii sint Sapientium amici. |
XII. | Quomodo Zeno Sapientibus Deorum proprietates tribuat. |
XIII. | Quid de Deorum membris senserint Epicurei. |
XIV. | Argumentum ad Divinationem tollendam. |
XV. | Nihil noxium patiuntur Dii. |
XVI. | Quid de corpore, et sanguine Deorum sentiat Auctor. |
XVII. | In qua re se exerceant Dii. |
XVII.bis. | Dei et potestatem imminuunt, et notionem evertunt Stoici. |
XVIII. | Falso Chrysippus non tribuit singulis Diis immortalitatem. |
XIX. | Varie sententiae de Deorum distantia. |
XX. | Cur Deos veneratione dignos existimet. |
XXI. | De motu Deorum quid censeat. |
XXII. | Sententiam suam alio argumento obfirmat. |
XXIII. | Nonnulla de Supellectili Deorum. |
XXIV. | Plura de Somno Deorum. |
XXV. | De cibo Deorum. |
XXVI. | De eorum loquela. |
XXVII. | Quanam lingua utantur Dii. |
XXVIII. | Conclusio. |
METRODORI DE SENSIONIBUS.
I. | Quid senserint nonnulli Philosophi de Iustitia. |
II. | De quibusdam iudicare non possumus. |
III. | De Sensionis dissolutione in Morte. |
IV. | De Sensionum, et Reminiscentiarum mutatione in Somno. |
V. | Cur facile somniorum Memoria deleatur. |
VI. | Quomodo per Sensiones aliae fingantur cogitationes. |
VII. | Cur nos delectet rerum in pueritia perceptarum memoria. |
VIII. | Refutantur hac de re Peripatetici. |
IX. | Materiae ad mentem pertinentis fluxusnon admittitur. |
X. | Cur Deum humana forma praeditum adserant Epicurei. |
XI. | Adcedit alterum hac de re sophisma. |
XII. | Tertium adiungitur. |
XIII. | Stoicorum obiecta. |
XIV. | Quid respondeant Epicurei. |
XV. | Alia Stoicorum obiectio. |
XVI. | Epicureorum responsio. |
XVII. | Bionis absurditates. |
XVIII. | Errores Stoicorum, et Peripateticorum notantur. |
XIX. | Unde oriatur Dei immortalitas. |
XX. | Cur sensibus minime subiiciatur. |
XXI. | Conclusio. |