so fì; el ē 'l settimo ingvēr, e s' i atri ingverz nen ē nia sta tang crudi, sè fajō impò chesta ota sintì 'l freit terribilment'r. La munt e la val ē cuertes de na nevera tang alta, che les rames plou stersces di lengn's d' aica e d' pecc' se rompia soutt' al apeis. D'ban purvā la bona Genofefa de defenne 'l busc' d' la spelunca dalla nei, ch' orō dlunc ite; purcicche 'l vent freit e sottì 'ng sofflā de tratt a trat dagnara tres ite da nu e in grang quantitè. D'ban purvāla d' s'ascogne col picce al mì, ch' ella pudō, t' l grum d' must'l t' chel pure niccio, pur sè d' laccè manco, purcicch' 'l must'l bagnè dalla nei d'lacceā. La porta e la rama d' pēcc', ch' la curì, ē dagnara cuertes dana crosta blancia, dai pareis d' l and'r pingolāle d' lacceungs sceocche dal vid'r d'lacciè dena finestra: 'l cialt naturale d' la cerfa nè bastā plou a smorjelè chel f'rdung. De noutt urlā les olps dal freit, e 'l bosc ingherdenī dai urli d' i luus; quindi pērt pur 'l freit, pērt pur la pora d' gnì scarzada col fì, Genofefa nè podò plou mai stlù l' oud'l pur dormì. 'L mutt, dalla nascita ingsou auſè a puc e a 'ng crude nutriment, ana vita possibilment'r descomoda, nen ē tang zite dal freit; mo la uma, prinzipessa d'jintil sanc, tratta sou t' la comoditè te belles stanzes, nen' ē plou capaze d' resistè t' l crude d' chella caverna, e gonot dijōv'la cung legrimes, che d'lacceā t' l d' gŏre: "Ah, mi Dì! na tizza d' fuc
