Pagina:Storia di Santa Genoveffa.djvu/30


-19-

delicata compagna a chesta. Signur, no ’l lascede grafumè te chesta m'fēria. Jou l'ame, e dess’ cung ligrezza pur el mia vīta, mo, Os, o mi bung Iddì, l’amais ciamò de plou; purcicch’ameis mè, e duttg’ li uomini ploucche vign’ uma mai ame sua propria creatura. Sè, scraiàla da dàlt, sè el è ostes parores:

Se incie na uma se pō desmentiè so filuolo, nè mè desmentiarai mai iou de tè. A chesta usc’ s’ēle descedè ’l picce, e i riō amabilment’r addōs alla uma, e ci i sleff d’la uma in chel moment ē sforzà, la pruma ŏta te chella p’rjung, de fa la grigna da rì. „Bella, sceoucche deng’angel, è tua ceira da rì, caro mi fi,“ dijela, tang, ch ella s’l strensceō al piete, „nè cunescesses’t tou ’l spavent de chesc’luc? Ah, nonò: seghita pouma a rì, che in chest’acea to bell rì mè dā da intenne ploucche mille parores. El pē, che t’ m’ oies dì: „No pitede, uma, stede plouttosc’ de bona vouia: os seis pura, mo ricc è Iddì, se seis ci arbandonada zenza aiut, è pou Dio generoso, os me porteis grang amur mo maiŭ è l’amur ch’ Iddì sè porta a nos intrami. — A riit’la pouma, piccening, chè cina, che te riis, ne degŏrr les legrimes d’tua uma.

Dopo, ch’el ē passè ingsceou plou dìs, vegn’l indō Golo, burt, e col mus desturbè. „Bung prō“ disc’l, „s’ureis restè ostinada t’