Pagina:Storia di Santa Genoveffa.djvu/139


— 128 —


Dall' atra pērt d' la grotta elle gnu fatt na piccera ciaſotta pur 'l romita, cunung urt ing bung ordine, bagnè dang picce ru: chilò gnēle d' conting trouppa jent; e 'l romita i mostrā e spiegā vigne cosa: la piccea crusc', les pittures, la grotta, la pera, ullacche Genofefa fajō oraziung, la fontana, ullacch' ella piā sou l' ega, i contā la storia, e raccomanā d' vire dō so esempio.

'L popol la tignī e onorā pur santa, e oramai ceant angn' dō ēle ommi venerabili dai ciaveis blanc', ch' s' la godō a cuntè, ch' ei l' ā conesceuda, da piccei, e i portā dant a su nŭŭs, ch' ē dutt attenziung, les instriziungs de Genofefa.

L' ciastell d' Sigfrid, solitament'r nomine Sigmern, o Simmern, ullacch' i sposi abitā, è gnù plou tert desdrutt, mo sŏtt l' innom Altensimmer èle ciamò les rovines da udei; intang 'l respett e l' amur pur Genofefa s' à dagnara mantignì angfatt. Trouppes belles dlisies è gnudes fabbricades in so unur, e ad ella dedicades; e pur d'vota recordanza trouppes elles porta ciamò l' innom d' Genofefa. — Chesta è la storia ordinaria de nos duttg': pur tribulaziungs in pazienza alla santitè, purmezzo d' la crusc' alla gloria. Non coronabitur, nisi legitime certaverit - (2. Thim. 2,5.) Ai veri combattenti la gh'rlanda in Ceìl.

Fine.