Con manīra e con šůgo vëgni důtʼ tratá,
Dai patrons del chiastèl, kĕ sá chi kĕ sĕ dá;
Důt l bèl e l bon ciafān ki dís sůn kël chiastèl,
Kʼ è dʼ i chiastī ladins zënza confront l plů bèl.
La fèsta con n tornī́r dĕ lancia án scomencé,
La fórza e la destrëza sůa òi tra dʼ ëi porvé,
Ki kĕ sapĕ da espért tra dʼ ëi toké e feri
E sporomé chiavai plëgns dĕ fůc l plů saori;
Dĕ bī còlp án fat la òta tel chiastèl dĕ Brac,
Aldi i aldiven jůn bósc de Pláies e sůn Pespác.
Bon dĕ còlp è l Fodòm, l bráo cavalīr dʼ Andrač,
Mò levé èl sté dĕ sèla da kël da Revač;
Dī lʼ à tegnida l bon Fernando ai atri dĕ còlp,
Mò zèdĕ ál mesé ingali a la fůrbaria dʼ òlp,
Vérs ël dal rī Pancraz metůda in sperimënt;
Kël da Còz spó a ciafé da Guido só paiamënt.
Plëgn de coragio è kël dʼ Ampëz scèc Ampezan;
A téra batel chièz kʼ inconta sůa ria man;
Inciorni lʼ á con còlp spaventůs kël dĕ Tòr,
Contra kël ál perdů la fórza e důt só onòr;
Mò con Guliélm ciafé á sůa pért da Fridolin,
Kĕ con bůr còlp sůl chiè tĕ lʼ á inciorni dĕ fin.
Dʼ i cavalīrz i capi fóva a kël tornī́r
I ůnež jonʼ, da Guliélm mená, l pròs òm senzīr,
E del Bracon só fi, kʼ ḗ vèdl kël dí vint anʼ;
Ki dòdež scèkĕ pici lions bī snī, bī sanʼ,
Mazava důt a téra chièz kʼ ëi incontā iló;
Scèc tigra ḗi, kĕ la vitima lascé nĕ n’ ó.
Scèc sòt i frī bī lizi dĕ bonʼ ferladůs
Les manes bèl a ligna sůl fonz důt spinůs
Bala e salta sòt lʼ armonia dʼ i frī tomá
E sprinza scèc tempèstes i granī tocá
