“Siòr patron”, diš la Stina, „crestian nʼ ái degůn
Nó kiló jů nó zënza, këš sá bëgn vignůn;
Chi kʼ i á tĕ mi gormél, di nĕ ves pói mai nó,
Nó şëgn kiló, nó tʼ ater lůc zënza invalgó;
E šĕ credès a půra fancèla, bon sciòr,
Gidĕ per ósta strada per óš gran onòr!”
“Picera stria, kiló nĕ la ůrtes”, diš l Bracon;
„Tan saori nĕ la zèdi a ti da macaron,
Plů tërt spó mʼ inrevèssel a mé dër coriůs;
Lascé odëi mëses şëgn tó težóro preziůs;
Šĕ nĕ tĕ l’ ós fa a bones, l farás bëgn a rīs;
Sciampé nĕ sciampes lonč kiló tra kestes sīs.”
E dit inscí comanel ad ůn dĕ sů fantʼ,
Kʼ è důtʼ de bona vȯia e da lʼ iadĕ nët nia stancʼ,
Dĕ vižitè l gormél dĕ Stina sůl momënt;
L fant ‒ Mënĕ avel inòm ‒ pëia tĕ gormél e sënt
Kʼ ël è chièz kĕ sĕ straòč, sĕ mụ scèc pici giatʼ;
Půra Stina ó paré con scraiè, con vič, con atʼ.
Mò in ůltim mësʼla zèdĕ e l fant déora l gormél;
Con n gran scrai dĕ mervȯia vëgnel tel můs důt ghél
L gormél ál odů důt plëgn dĕ pici mitons,
Kĕ sĕ moscëda scèkĕ féž na cóa d’ ormons;
Pici vèşi, nó plů granʼ kĕ té pici giatʼ:
Ad odëi ki nascëntʼ iló riṓ důtʼ scèc matʼ.
La paróla dṓ půc tól indō l brao Bracon:
„Stina”, digel, „spieghè nes mëses kël kʼ odon;
Olá as pa tůt e olá pórtes důtʼ kiš mitons,
Boşiantʼ tĕ tó gormél scèkĕ te pici ormons?
Şëgn vëgn la cósa šéria troe plů kĕ denant,
Mët donca bëgn a vérda tĕl la porté dant!”
Stina sĕ vèga şëgn perdůda dan só sciòr,
Salvé inchiĕ óla só sòl bëgn kʼ ëlʼ á, kʼ è só onòr;
