I tirel sé, n gran pùgn, sù la chiér bèl bludra,
Spënt a té crodeltè da sůa anima lụdra.
Kël bel Dī, kĕ dal cīl vèga del mon i fatʼ,
A trat sun Zůco dṓ keš at snèl na saíta;
Castiè ál dĕ kël crodèl ten còlp důtʼ sů bůr atʼ;
Só córp toké dal fůc rèsta zënza vita,
Mò compagnia tʼ i féž l giat con bůrta véra,
Kĕ sta sdraiè dlongia Zůco bèl ía per téra.
Gran mé mësa dorè kël giat e gran tormënt;
Ël maolëia trés e scráia scèkĕ na creatůra,
Mò dal mórt nè sen val, kĕ důtʼ á gran spavënt;
Só bóia acompagnel inch a la sepoltůra,
Trés maolan dal gran mé in móda spaventòşa,
Kĕ důtʼ sĕ tëm da këla bèstia sgriciòşa.
Sůs zeremónies fégen, scèc ël alda, al mórt;
L prò féž la crůž tĕ fósa, giavada sòta,
L vascèl spó lascen jů con fụmz in dërt e stórt;
Con bótʼ sůrtʼ tòma dṓ la téra tĕ na òta
Sůl mórt e l despartëš dai vis per dagnòra:
Slambroté l „De Profundis” růn důt a lʼ òra.
Důta kesta fonzion acompagna l půr giat
Con maolamënt da bèstia pīč kĕ salvara;
Dṓ les fonzions e důt incërc a la dṓ fat
Sen va l bon prò tĕ dlīža e lʼ atra gënt para;
Mò Morèt dlon maolan va e sĕ sdraia sůn fósa,
Kʼ ē per kël Zůco mórt segů fètra cósa.
Trëi dís e trëi noets è sté trés iló Morèt
Maolan, scraian, kʼ an lʼ aldī lonč per këles viles;
Finalmënter revada kʼ è la térza noet,
Kĕ l giat féž trés këles bůr ů̄ž půc zeviles,
Devënta l maolamënt plů dèbl e sʼ arkita;
Con dër bůr scrai salvar á feni l giat la vita.
