 |
Questa pagina è stata trascritta ma deve essere formattata o controllata. | |
| 76 |
XVI. La Lum dĕ Mont da Corn.
A òs, oh pici mitons, kĕ tormentès ocī,
Kĕ torès soënz dĕ cóa i pici a půres òmes,
Kĕ zënza šůgo scèkĕ té pici vidī
Abinès d’ ocī mórtʼ e copá gran sòmes,
Conté òi şëgn, šĕ metès a vérda, na stória,
Kĕ sará per óš bëgn segů meritória.
Inch òs, oh jonʼ e vèdli, dèdĕ şëgn a mënt,
Kĕ lascèsĕ dĕ batĕ les půres vachies,
Can kʼ ëles ó, dal trá stanchies, palsé n momënt,
Kĕ nĕ scorièsĕ půri bòs a gran tachies
‒ An vèga les saníš, dṓ èdmes bèl pasades ‒
Per les fadis, kʼ ëi féž a òs con gran straciades!
Metèdĕ chi òs a vérda, granʼ fantʼ dai chiavai,
Kĕ chiariès datrái zënza šůgo e meşůra
E ferlès con scoriades zënza palsé mai
Sůn ki půri rozons dĕ sòt e dĕ sůra,
Scèc šʼ ëi nĕ sentis chi ëi les rīs scoriades
E les bůrtes batůdes e baketades!
Òs důtʼ, sibĕ ëi sibĕ ëles, kĕ nʼ ès imparé
Dĕ traté l půr bestiam o ocī la manīra,
Scoltèdĕ şëgn dër bèl, dĕ ves insignè òi proé,
Kʼ an nĕ dës fa dĕ mal a bèstia senzīra!
Gran pichiè è tormenté val zënza defèža,
Per ater è na tala chi fètra imprèža.
Jůn Marò ‒ šʼ a la Plī o jů al Plan, nĕ pón savëi
Fṓl na òta n contadin, tlamé da důtʼ Zůco;
Bèl da pič, can kʼ ël ava dʼ anʼ cater e trëi,
Fageṓl la chiacia al pic, al flinc ed al cůco;
Sů per tëtʼ, parëis, lëgns e crëp sʼ arpizavel,
I pici dĕ cóa tratʼ fóra tormentavel.
