Mérc dĕ Chianëi, òm dĕcompagnia e frankëza,
Bróžo dĕ Cortorëi, dĕ fórza stagna,
Florian dĕ Sargëi, gran amant dĕ chiaces,
Kiš va důt' zót' scèc bòs da les crepaces.
L Bracon vèga l gran prigo de sůa armada;
La retirada vérs la val comanel,
Mò plan ed in manīra regolada;
I Chiadorins ed Ampezan' ingianel
Còl fa crëi, k'i Maròi batůs sen sciampĕ;
Só piano ól, kĕ degůn' tra ki nĕ bampĕ.
I Lombért crëi èster oritè la finta,
Cala da l'alt con gran potënza e fórza.
Scèkĕ n rů, dal tempiè fòsc tan kĕ tinta,
Mëna pantan e saš e zòp e scórza
E para chièz k'ël ciafa a brontorades
Con gran revina jů tĕ les valades:
Inscí paróva chi la gran Fodara
Důt fòscia dai Talian' kĕ gnī e arbasava
In gran mèža con důt chièz kĕ va para.
Olá kĕ la planůra scomënciava,
Da vigni pért slargiè iló sĕ slargiavi,
Chièz k'ëi incontava, dan dad ëi paravi.
L Bracon féž sëgn a Iáco dĕ Mantëna,
Kĕ fṓ capo dĕ můžiga e trombëta;
L móto del comandant vèghel apëna,
K'ël pëia tĕ l'instromënt také t'na vëta;
Ël sona la trombëta con tlarëza
E i crëp respògn dër bèl e con sveltëza.
La trombëta per èster bèla tléra
È aldida dai Maròi scognůs vérs Fanes,
Aldi è da ki dĕ Sénes l sëgn dĕ véra,
Aspeté dad ëi dī bèl con vȯies granes;
